tag:blogger.com,1999:blog-84164487644788598272024-03-12T19:35:01.158-07:00Lunn Set Noe Myat လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္အေရးအသားလိုင္းမ်ားႏွင့္အဖြဲ႕အႏြဲ႕၀ါက်မ်ားLunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.comBlogger186125tag:blogger.com,1999:blog-8416448764478859827.post-14226316137261792092010-11-29T20:01:00.000-08:002010-11-29T20:15:43.454-08:00ဘေလာ့ဂ္သစ္မိတ္ဆက္ဘေလာ့ဂ္သစ္မိတ္ဆက္<br /><br />အခက္အခဲအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ယခုဘေလာဂ့္အား ယာယီရပ္နားလိုက္ပါတယ္<br />အဲ့ဒီ့အစား https://lunnsetnoemyat.wordpress.com/တြင္ ကဗ်ာအသစ္မ်ား ဆက္လက္တင္ေပးသြားပါမယ္<br />ဒါ့အျပင္ ၀တဳ/အက္ေဆး/ရသေဆာင္းပါးမ်ားကိုလည္း https://lunnsetnoemyat.wordpress.com/မွာ <br />ထပ္တိုးတင္ဆက္ေပးဖို႔ စီစဥ္ထားပါေၾကာင္း <br />အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မွ ဘေလာ့ဂ္မိတ္ေဆြမ်ားအား <br />ရသစာေပအက်ိဳး ေမွ်ာ္ကိုးကာ ႏႈိးေဆာ္လိုက္ရပါတယ္ခင္ဗ်ား။ ။<br /><br />လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္<br />၃၀.၁၁.၁၀<br />မနက္ ၁၀း၃၀နာရီLunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8416448764478859827.post-28510159394840448402010-11-15T20:43:00.001-08:002010-11-15T20:49:42.059-08:00ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္မႈကို လႈိက္လွဲစြာ ႀကိဳဆိုပါတယ္Lunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8416448764478859827.post-78348518606142702462010-11-15T20:42:00.001-08:002010-11-15T20:54:24.092-08:00ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္မႈကို လႈိက္လွဲစြာ ႀကိဳဆိုပါတယ္Lunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8416448764478859827.post-64910272107321986862010-11-15T20:41:00.000-08:002010-11-15T21:01:37.192-08:00ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္မႈကို လႈိက္လွဲစြာ ႀကိဳဆိုပါတယ္Lunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8416448764478859827.post-44018670265518302372010-11-15T20:33:00.002-08:002010-11-15T20:34:21.341-08:00ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္မႈကို လႈိက္လွဲစြာ ႀကိဳဆိုပါတယ္Lunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8416448764478859827.post-81581723408623468912010-11-15T20:33:00.001-08:002010-11-15T20:33:35.649-08:00ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္မႈကို လႈိက္လွဲစြာ ႀကိဳဆိုပါတယ္Lunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8416448764478859827.post-4749126977377478582010-11-15T20:32:00.000-08:002010-11-15T20:33:03.218-08:00ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္မႈကို လႈိက္လွဲစြာ ႀကိဳဆိုပါတယ္Lunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8416448764478859827.post-77973154596268451362010-11-15T20:20:00.000-08:002010-11-15T20:31:55.693-08:00ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္မႈကို လႈိက္လွဲစြာ ႀကိဳဆိုပါတယ္Lunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8416448764478859827.post-25952449354804688232010-11-11T19:25:00.000-08:002010-11-11T19:35:36.155-08:00မနက္ျဖန္လာၾကမယ္မနက္ျဖန္လာၾကမယ္<br /><br />ေမွ်ာ္ေနတာၾကာၿပီ လာမယ့္လာေတာ့လည္း <br />ဆိုင္းနဲ႔ဗံုကို ကပ္ၿပီး ဆင့္ခ်လာတယ္<br />အဆက္ကို မေန႔ကမွ ခင္ဗ်ားက သြယ္လို႔ရတာ အရင္ရက္ေတြတုန္းကမ်ားဆို <br />ကၽြန္ေတာ္ဆက္လိုက္တိုင္း ဧရိယာျပင္ပပဲ တစ္ေနကုန္ တစ္ရက္ခန္း <br />သေ၀ထိုးေနလိုက္တာ ဘယ္လိုမွ သြယ္လို႔မရဘူး <br />ရေတာ့လည္း ညေနေစာင္းလို႔ေတာင္ ေနၿပီဆိုေတာ့<br />ေရာက္လာၾကမယ့္ မနက္ကို ျဖန္ရေအာင္ရလည္း ကၽြန္ေတာ့္မွာ မယ္မယ္ရရ <br />ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ခ်ိန္မရ အ၀တ္တစ္စနဲ႔ ဘယ္ၾကမ္းကိုမွ လိုက္မသုတ္ႏိုင္<br />ၾကက္ေမႊးတစ္လက္နဲ႕ ဘယ္အမွ်င္ကိုမွ လိုက္မသုတ္အား သူဖြပ္ႏိုးႏိုး ကိုယ္ေလွ်ာ္ႏိုးႏိုး <br />တႏိုးႏိုး တႏိုးႏိုး အားယူ အလွေမြး အရသာခံထားသမွ် ဧရာမအ၀တ္ပံုႀကီးကိုသာ<br />ဧည့္လာလွ်င္ေရႊ႕ ဦးစားေပး(၁)အေနနဲ႔ <br />တက္သုတ္ရိုက္ ေဖ်ာက္/ဖ်က္ရတယ္<br />ဟိုဟိုဒီဒီ လြင့္ခ်င့္တိုင္း လြင့္ေနတဲ့ စကဴစေတြအတြက္ အေရးေပၚ အမႈိက္ပံုးတစ္ခု <br />သီးသန္႔ေပးရတယ္ ဘယ္အေသးကိုမွ မစိတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ဘယ္အစိတ္ကိုမွလည္း <br />အေသးမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး ေတာ္ရံုအေရးအသားဆို တန္ရံုမ်က္စိခပ္လွ်မ္းလွ်မ္း<br />တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး ၀ဲပစ္လိုက္တယ္ သာမန္ကိရိယာတန္ဆာပလာေတြအတြက္ <br />ေညာင္ညသစ္သားကုတင္ေအာက္ ေျခေထာက္နဲ႔ ခပ္ျပင္းျပင္းေလး ကန္သြင္းလိုက္တယ္ <br />(ပါးစပ္ကလည္း WaKa WaKa လို႔ ေအာ္လိုက္ေသး)<br />သြားစမ္းပါ ဘာအႏွာင့္မွ ညီေနစရာမလိုဘူး အျပင္ဖက္ေရာက္ေနတဲ့<br />ဖတ္လက္စ/ မဖတ္လက္စ စာအုပ္ေတြအကုန္လံုး စာအုပ္စင္ထဲ ထိုးသိပ္သြင္းတယ္<br />EVDစက္ရဲ႕ ေဘး၀ဲယာမွာ ရြစိတက္ ရြၿပီးေတာ့ စိတက္ ရြစိၿပီးေတာ့ တက္ တက္ တက္ <br />ဘယ္အေခြဟာ ေဟာလီး၀ုဒ္ ေဘာလီး၀ုဒ္ ျပင္သစ္ ကိုရီးယား ထိုင္း တရုတ္ ျမန္မာ <br />ဂ်ာမနီ အီတလီ ဘယ္ကာဗာထဲကလဲ <br />ဘယ္ကာဗာဟာ ဒရမ္မာ ဖန္စီ အက္ရွင္ ထရီလာ ေကာ္မန္ဒီ ထရက္ဂ်ဒီ ထရူးစတိုရီ ကာတြန္း <br />ျမူးဇစ္ ဒုတ္ခြီမန္ထရီ ေရွာ့မူဗြီ ဘယ္အေခြထဲကလဲ မစဥ္းစားနဲ႔ သိမ္းႀကံဳးထည့္ စုပံုရွင္း <br />မ်က္စိေနာက္တယ္ထင္တဲ့အရာ ဘာဆိုဘာမွ မထားနဲ႔ အကုန္ရံုခါပစ္ မ်က္ႏွာလႊဲခဲပစ္ <br />ပစ္သာပစ္ အခ်စ္နဲ႔စစ္မွာ မတရားတာမရွိ တရားတာလည္းမရွိ မရွိတဲ့ ပန္း၀ယ္ၿပီး<br />ဘုရားတင္ရမယ္ အလွအိုးထိုးရမယ္ မရွိတဲ့ ေရသန္႔ျဖည့္ရမယ္ ပန္းကန္အသစ္ထုတ္ရမယ္<br />အိပ္ယာခင္းအသစ္ထုတ္ရမယ္ <br />ေစာင္အသစ္ထုတ္ရမယ္ ျခင္ေထာင္အသစ္ထုတ္ရမယ္ ေခါင္းအံုးအသစ္ထုတ္ရမယ္<br />ျမန္ျမန္ျမန္ျမန္ လြဲေနတဲ့ တိုင္ကပ္နာရီထဲ ဓာတ္ခဲတစ္လံုးအသစ္ထည့္လိုက္ ျမန္ျမန္ <br />ေဒါက္ယိုင္ေနတဲ့ အ၀တ္လွမ္းစင္ကို အုတ္ခဲတစ္လံုးနဲ႔ ေဖးေထာက္ <br />ျမန္ျမန္ မၾကည္လင္တဲ့ ၾကည့္မွန္ေတြေပၚ ေရစိုအ၀တ္နဲ႔ပြတ္တိုက္ ျမန္ျမန္ မနက္ကုိ <br />ဆိုင္းဆင့္ဗံုဆင့္ျဖန္လာၾကမယ့္ ခင္ဗ်ားမိသားစုအတြက္<br />ခင္ဗ်ားႀကိဳက္တဲ့ ၀ီစကီတစ္ေတာင့္ ခင္ဗ်ားအမ်ိဳးသမီးဖို႔ သိုးေမႊးပု၀ါ <br />ပန္းခ်ီ၀ါသနာပါတဲ့ ခင္ဗ်ားကေလးငယ္ အသိၾကြယ္ေစဖို႔က ေရာင္စံုခဲတံ ပံုဆြဲစာအုပ္နဲ႔ ေခ်ာကလက္မ်ား <br />တစ္အိမ္လံုး ေလ၀င္ေလထြက္ေကာင္းေအာင္ အခုကတည္းက ျပတင္းေပါက္ေတြ <br />အကုန္လိုက္ဖြင့္ပစ္တယ္ ခန္းဆီးစေတြ အသစ္လဲတပ္တယ္<br />ဖ်ာကိုလိပ္ၿပီး နံရံေထာင့္ေထာင္ ထီးကိုေခါက္ၿပီး တိုင္မွာခ်ိတ္ <br />က်န္းမာေရးကလည္း ရွိေသးသကိုး အိမ္သာထဲလည္း <br />ေရႏွစ္ပံုး၊သံုးပံုးေလာက္ ပစ္ေလာင္းလိုက္တယ္ <br />မနက္ကို ျဖန္တဲ့အခါ ဧည့္ေထာက္စကားသံထဲ အျပစ္အနာအဆာကင္းစင္ဖို႔ <br />ေဆးခ်ီးမြမ္းခုနစ္ရက္ ေၾကာကဲ့ရဲ႔ခုနစ္ရက္အားလံုး<br />အိုကီဆပ္ျပာနဲ႔ စိမ္ၿပီး ေဆးပစ္ေၾကာပစ္တယ္ ဒါမွသာ ခင္ဗ်ားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ရွိရင္းစြဲ <br />ေပါင္းသင္းေခါင္မိုးလည္းလံု ဆက္ဆံေရးတံစက္ၿမိတ္လည္း လံုေစမယ္မဟုတ္လား<br />ေနာက္ၿပီး မကို နငယ္ ကသတ္နဲ႔ ျဖန္ခ်ိန္မွာ ဒီၿမိဳ႔က အထင္ကရေနရာေတြ<br />လိုက္လံျပသဖို႔ ေတာင္းဆိုလာႏိုင္ေကာင္း <br />ေတာင္းဆိုလာတဲ့အခါ အဆင္ေျပရင္ ေျပသလို ၾကည့္က်က္မီးစင္ၿပီး <br />က ႏိုင္ဖို႔အေရးလည္း ႀကိဳေတြးထားရေသးေတာ့<br />ဒါ ဒီၿမိဳ႔မုဒ္ဦး ဒီၿမိဳ႕ဘုရား ဒီၿမိဳ႕ေစ်း ဒီၿမိဳ႕ေက်ာင္း ဒီၿမိဳ႕ျမစ္ ဒီၿမိဳ႕နာရီစင္ <br />ဒီၿမိဳ႕ဘီယာဆိုင္ ဒီၿမိဳ႕ဇိမ္မယ္တန္း ဒီၿမိဳ႕ရဲစခန္း ဒီၿမိဳ႕တရားရံုး ဒီၿမိဳ႕လူမိုက္လမ္း <br />ဒီၿမိဳ႕ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ဒီၿမိဳ႕ကားဂိတ္ ဒီၿမိဳ႕အဆီ ဒီၿမိဳ႕အေခါက္ ဒီၿမိဳ႕အရြတ္ ဒီၿမိဳ႕အူ <br />ဒီၿမိဳ႕အသည္း ဒီၿမိဳ႕ကဗ်ာ ဒီၿမိဳ႕စကားေျပ ဒီၿမိဳ႕အက္ေဆး ဒီၿမိဳ႕ေဆာင္းပါး ေနာက္ဆံုး <br />ဒီၿမိဳ႕တည္ဖို႔ (မရွိမျဖစ္) ဒီၿမိဳ႕စုန္းခုနစ္ေကာင္နဲ႔ အဆံုးသတ္ မေတာ္ေလးရယ္မွတဆျဖစ္တတ္တဲ့<br />သေဘာသဘာ၀အရ ေရေျပာင္းေျမေျပာင္းမွာ <br />ဓာတ္မတည့္စာ ဓာတ္မတည့္ေရ ဓာတ္မတည့္ဓာတုပစည္းတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးအား <br />မေတာ္ေလးရယ္မွတဆ ထိမိကိုင္မိၿပီး အလက္ဂ်စ္ေခၚ ယားယံဖုမ်ား အေရျပားတစ္ေလွ်ာက္ ထြက္လာျခင္း <br />တက္မတတ္ ခ်က္မတတ္ ငိုယိုျခင္း ေအာ့အန္ျခင္း ေခါင္းမူးျခင္း ရင္တုန္ျခင္း<br />စတာေတြ ကင္းေ၀းဖို႔အတြက္ စိမ့္သက္သက္ ဂိုးရို႕စ္ေကာ္ဖီမစ္စ္အျပင္<br />ေဆးေသတာခပ္စုတ္စုတ္ေလးတစ္လံုးလည္း ရယ္ဒီအေနအထားလုပ္ရတယ္<br />ခေရေစ့တြင္းက်ေတာ့လည္း ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲ<br />တြင္းႏႈတ္ခမ္းေပၚတစ္ပြင့္ တြင္းနဲ႔မလွမ္းမကမ္းတစ္ပြင့္<br />ဟိုနားတစ္ပြင့္ ဒီနားတစ္ပြင့္ေပါ့ေလ <br />တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္ တစ္ခုပါပဲ<br />မနက္ကို ဖဦးထုတ္ ရရစ္နဲ႔ ျဖန္ခ်ိန္မွာ တစ္ဖက္က ေရႊျပည္ေအးတရားကို <br />သံတမန္ဆန္ဆန္ ပ်ားရည္နဲ႔ ၀မ္းခ်ေနေပမယ့္ အျခားတစ္ဖက္မွာ ဘနဖူး သိုက္တူးၿပီး<br />ကၽြန္ေတာ့္ရိပ္ၿမံဳဆိပ္ကမ္းေလးေပၚ ခင္ဗ်ားေကာက္က်စ္စဥ္းလဲ တိုက္ေလယာဥ္ပ်ံေတြနဲ႔<br />အလစ္အငိုက္ ပစ္ခတ္လုပ္ႀကံဖို႔ေတာ့ တင္ႀကိဳစိတ္ကူးမထားေစခ်င္တာပါ<br />ဒါေလးတစ္ခုပါပဲ။ ။<br /><br />လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္Lunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8416448764478859827.post-16913309109374149142010-11-07T21:18:00.000-08:002010-11-15T19:33:52.501-08:00ႏွစ္ပင္လိမ္ႏွစ္ပင္လိမ္<br /><br />ေရာင္စံုေဘာလံုး ေရာင္စံုဖန္ေဂၚလီ ေရာင္စံုခဲတံ ေရာင္စံုပလတ္စတစ္<br />ကစားစရာေလးေတြ ငယ္ဘ၀ကိုယ္စားျပဳ ေရာင္စံုေဘာလံုးကတဆင့္ ဒီကေန႔<br />ေရာင္စံုလူသားေတြၾကားထဲထိ တစ္လံုးငါးျပား သံုးလံုးယူဆယ္ျပားပဲေပး ယုတိေဗဒ<br />ကို ဖီဆန္လႈပ္ႏႈိးတဲ့ ေလသံ တစ္လံုး၀ယ္ရင္ တစ္အိမ္လံုးခ်ိဳတယ္ ေမႊးတယ္ ခ်ိဳေမႊး<br />ေလး ဒီေခတ္ႀကီးမွာ တစ္လံုးငါးျပားဆိုတာ ရယ္စရာေျပာတာ ငါးလံုးမွႏွစ္ေထာင္<br />ဘယ္၀ါဒမဆို ႀကိဳက္တဲ့အေရာင္ေရြးယူ အမ်ိဳးသား၀တ္ အမ်ိဳးသမီး၀တ္ ေဂ်ာ္ရ<br />ကီး၀တ္ သားသားမီးမီး၀တ္ စံုတယ္ ေပါတယ္ စံုေပါေလး ဘယ္လိႈင္းမွာ ေရာက္ေန<br />ၿပီလဲ ပို႕စ္လြန္လႈိင္းလား ကမာျပားလႈိင္းလား ေနာက္တစ္လိုင္းအတြက္ ႀကိဳက္တဲ့<br />အေရာင္ေရြးယူ စိမ္း ၀ါ နီ ျဖဴ ျပာ ညွက္ရယ္နဲ႕ တစ္လံုးငါးျပား အိမ္ကြင္းလား<br />အေ၀းကြင္းလား စကား၀ွက္ရိုက္ထည့္ပါ တစ္လံုးဆယ္ျပား မလိမ္နဲ႔ ဘုရားမ<br />ႀကိဳက္ဘူး စကား၀ွက္အမွန္ရိုက္ထည့္ပါ တစ္လံုးငါးျပား။ ။<br /><br />လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္<br />၄.၁၀.၁၀<br />မနက္ ၀၁း၀၀နာရီLunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8416448764478859827.post-37504527719698611922010-10-31T06:01:00.000-07:002010-10-31T06:03:31.117-07:00စိတ္ခ်အဘစိတ္ခ်အဘ<br /><br />လူအလစ္မွာ ပုဆိုးထုပ္ေလးကို ခိုးျဖည္ၾကည့္လိုက္တာ မူးသြားတယ္ ရူးသြား<br />တယ္ ေခါင္းကို လက္ညိွဳးနဲ႕ေထာက္ခါျပတယ္ ေခါင္းမေကာင္းဘူး ဒူးမေကာင္း<br />ဘူး သြားလည္း မေကာင္းဘူး သြားၾကားထဲက အစာအတြက္ ေန႔စဥ္ေန႔စဥ္<br />တုတ္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ရွာရ ေဖြရ အဘခမ်ာ အိုမင္းခါးကိုင္းလို႔ ေနပါၿပီကြယ္ စပ္ကူးမပ္<br />ကူးကာလမွာ သတိထားအဘ ဖ်ားတတ္တယ္ နာတတ္တယ္ ဓာတ္မကူးေစနဲ႔ ေကြးထား<br />ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ကပ္ထား ကပ္ထားတဲ့ ဒူးေတြေပၚ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ရစ္ပတ္ ေစာင္တစ္ထပ္<br />ၿခံဳ ေနာက္တစ္ထပ္က အဆီ ေနာက္တစ္ထပ္က အသား ငါးထပ္ကအခန္း ငွားမလား<br />စံုစမ္းၾကည့္ ေမးကြဲမကြဲၾကည့္ ပါးစပ္ၿပဲမၿပဲၾကည့္ ၿပဲေနတဲ့ ကမာကို အခ်ိန္မွီခ်ဳပ္ ဘ၀ေတြ<br />ဘ၀ေတြ အစုတ္သက္သာ စုတ္တဲ့ထဲက တစ္စြန္းေပၚရင္ အလြယ္တကူ တစ္စျမင္သြားမယ္<br />ေတြ႔သြားမယ္ မိသြားမယ္ သတိထား ျဖတ္မကူးခင္ ဟိုဖက္ကား ဒီဖက္ကားၾကည့္ ယာဥ္ထိန္း<br />ရဲကိုလည္း ၾကည့္ မမိေစနဲ႔အဘ စိတ္က စိတ္ ပုတီးက ပုတီး အဲဒီ့စိတ္ပုတီးတစ္ပတ္ထိ တစ္က<br />ေနတစ္ရာထိ တစ္ယာနဲ႔ေတာ့ မရဘူး တစ္ေန႔တစ္ေန႔ အယာအစိတ္ေလာက္ ၀ါးရမွ ဒီမွာ<br />ခ်ိဳးေတြေတာင္တက္လို႔ တက္ေနတဲ့ ခ်ိဳးေတြ ပိုက္ျပင္သမားအျမန္ေခၚခြာခိုင္းမယ္ မယား<br />ဆိုပ်ိဳမွ သမားဆိုအိုမွ (ဂ်ိဳးျဖဴေရ ဘယ္မခန္း)မယ္ေထြးအမိဖမ္းျပမွ တူတူေရ၀ါး သားသားေရ၀ူ<br />ဆင္ႀကီးမိုမိုသီခ်င္းဆိုျပ လိုင္စင္ဓာတ္ပံုပါလားျပ ပါရင္ ဟိုမွာ ေဖာင္၀ယ္ၿပီးျဖည့္ မျပည့္ရင္<br />ျပည့္တဲ့ထိျဖည့္ မျပည့္တဲ့အိုး ေဘာင္ဘင္ခတ္တယ္ ေဘာင္ဘင္ခတ္သည္ျဖစ္ေစ မခတ္သည္<br />ျဖစ္ေစ ဖားတစ္ေကာင္ခုန္ခ်ရင္ေတာ့ ပလံုျမည္သံၾကားရ ငါ့သိမႈေဗဒစကားအေရးအသား<br />ႏြားရ အၿမီးရရ ေခါင္းရရ ဘာပဲရရအဘ ဟိုနားတင္မရ ဒီနားထားမရရင္ေတာ့လည္း<br />စိတ္ကိုခ်အဘ စိတ္ဒံုးဒံုးခ် စိတ္သာခ် ေကာင္းေလစြ ေကာင္းေလစြ<br />ေကာင္းေလစြ။ ။<br /><br />လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္<br />၂၄.၉.၁၀<br />ည ၁၁း၀၀နာရီLunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8416448764478859827.post-47901105968540830712010-10-19T02:44:00.000-07:002010-10-19T02:49:33.725-07:00ေတာကစားထြက္ခန္းေတာကစားထြက္ခန္း<br /><br />ကင္မရာထဲ ၀င္လာသမွ် အကုန္ပစ္ခ်လိုက္တယ္<br />ထံုးစံအတိုင္း ေကာင္းကင္မျပာ့တျပာမွာ <br />ေငြေရာင္မေပါက္တေပါက္တိမ္စိုင္ေတြ ဘာေတြကို အရင္ဆံုး(အရင္ကတည္းက <br />ဆံုးေနတာလား) ရသေပါ့ ေခ်ာင္းနံေဘး ဓာတ္တိုင္ေပၚ စုၿပံဳနားခိုေနတဲ့ ပ်ံလႊားဆန္ဆန္<br />ငွက္ကေလးေတြ(ငွက္ေတြကို အမ်ိဳးအစားသိပ္မခြဲတတ္) ငွက္ကေလး ၾကက္ကေလးလို <br />လူကိုဆက္ဆံခ်င္လို႔ ရမလားဟဲ့ အေကာင္ နင္ ငါ့ခႏၶာကိုယ္ပဲ ရမယ္ ငါ့အခ်စ္ေတာ့မရဘူး<br />ဒါကိုလည္း ရသေပါ့ မ်က္လံုးကတဆင့္ အခ်က္ေပးစနစ္အရ “အစိမ္းေရာင္”<br />ေနာက္ဆက္တြဲ “ျမ”ဆိုတာက သိမႈမွာ အလကၤာထပ္တူျပဳလိုက္ျခင္းတဲ့ <br />အဲဒီ့ စိမ္းျမေနတဲ့ လယ္ကြင္းေတြၾကား ၀ါးလံုးတိုင္မွာ ရွပ္လက္ရွည္အျဖဴတစ္ထည္<br />ခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ့(ေစာေစာကလို ငွက္ေတြ အပါအ၀င္ မည္သည့္ ငွက္အမ်ိဳးအစား<br />အတြက္မဆို အထူးရည္ရြယ္လ်က္) ေဒသခံအေခၚအေ၀ၚအားျဖင့္ စာေျခာက္ရုပ္ကို<br />လည္း အလင္းပြင့္တယ္ ေခ်ာင္းထဲက မေဗဒါဟာ တစ္ဖုတ္တည္း အဲ မွားလို႔ တစ္ပင္<br />တည္း မဟုတ္ဘဲ အံုလိုက္ဖုတ္လိုက္ မွားျပန္ၿပီ အံုလိုက္က်င္းလိုက္ ဒါကိုလည္း<br />ခလုတ္တစ္ခ်က္ဆြဲလိုက္တယ္ ရႊံ႕လူးအိုင္ထဲမွာ အမ်ားမညီလည္း သဘာ၀က်က်ျဖစ္ၿမဲ <br />ကၽြဲေတြ ေက်ာေျပာင္ေျပာင္ေပၚ က်ီးမည္းတစ္ေကာင္တစ္ေလ နားေနတယ္<br />(က်ီးျဖဴျဖဴက်ီးမည္းမည္း ကၽြဲေက်ာေပၚမွာ နားရဖို႔သာ အဓိက)<br />အဲဒီ့ကၽြဲေတြ ေခ်ာင္းထဲျဖတ္ကူးေတာ့ ေရပါတယ္ မီးပါတယ္ ေက်ာင္းနဲ႔နီးတယ္<br />ေစ်းနဲ႔နီးတယ္ ရဲစခန္းမေ၀းဘူး တစ္ခ်က္ပစ္ရင္ တစ္ေကာင္က် ကင္မရာေခ်ာင္း<br />ၾကည့္ေပါက္က ပစ္တယ္ ကၽြဲေက်ာင္းသားက ပုေလြမမႈတ္ဘူး အီမိုေကနဲ႔ ဂစ္တာတစ္လက္<br />ေက်ာမွာ လြယ္ထားတယ္ စီးေနတဲ့ ေခ်ာင္းေရထဲ ပလတ္စတစ္ဘိုမရုပ္ေလး<br />၀တ္လစ္စလစ္ေမွာက္ခံုေမ်ာသြားတာ မိလည္းမိ ရလည္းရေအာင္<br />မိမိရရ လွမ္းကလစ္(ခ္)ေတာ္မူလိုက္တယ္။ ။<br /><br />လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္<br />၃.၁၀.၁၀<br />မနက္ ၀၀း၁၅နာရီLunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8416448764478859827.post-27899320216816226352010-10-07T22:52:00.000-07:002010-10-19T02:53:07.678-07:00ခ်က္ေကာ့ရဲ႕ ေသနတ္ခ်က္ေကာ့ရဲ႕ ေသနတ္<br /><br />အခန္းနံရံမွာ ေသနတ္တစ္လက္ခ်ိတ္ထား ဇာတ္ေဆာင္အမ်ိဳးသား<br />တစ္ဦး၀င္လာ နံရံေပၚက ေသနတ္ကို ျဖဳတ္ ေျပာင္းတိုက္ တစ္စစီလုပ္<br />ေခ်းခၽြတ္ တစ္စစီျပန္တပ္ နံရံမွာ ျပန္ခ်ိတ္ အခန္းျပင္ျပန္ထြက္ ခဏေနေတာ့<br />အခန္းထဲ ဖင္ထိုင္ခံုတစ္လံုး မႏိုင့္တႏိုင္ တရြတ္ဆြဲၿပီး ကေလးတစ္ဦး<br />၀င္ေရာက္လာ နံရံမွာ ဖင္ထိုင္ခံုကို ကပ္မွီ ၿပီးေတာ့ခံုေပၚတက္ ေသနတ္ကိုျဖဳတ္<br />သေဘာက် ၀မ္းသာ တအားၿပံဳး ခံုေပၚကဆင္း ပတ္ေျပး “ဒိုင္းေညွာင့္ ”<br />“ဒိုင္းေညွာင့္” ေအာ္ ခဏရပ္ “ဘြန္း...မိုင္နိမ္းအစ္စ္ဂ်ိန္းဘြန္း”လို႔ ေျပာ<br />ရုတ္တရက္ တစ္ခုခုကို သတိရ ခံုေပၚျပန္တက္ အလ်င္စလိုေသနတ္ျပန္ခ်ိတ္<br />အခန္းျပင္ ထြက္ေျပး ကြမ္းတစ္ယာညွက္ ၾကာလတ္ေသာ္ ေျခသံေဒါက္ေဒါက္<br />ၾကား အခန္းထဲ ေပါင္တံရွည္မတစ္ေယာက္ ၀င္လာ ဖင္ထိုင္ခံုကိုၾကည့္ နံရံက<br />ေသနတ္ကို ၾကည့္ ႏႈတ္ခမ္းကိုက္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ အေနအထားမမွန္တဲ့<br />ေသနတ္ကို ျပန္ျဖဳတ္ ဖင္ထိုင္ခံုမွာထိုင္ ဘာစိတ္ကူးေပါက္တယ္မသိ ေသနတ္<br />ေျပာင္းရွည္သေလာက္နဲ႔ အာသာေျဖ ႏွီးေႏွာ ၿပီးေသာ္ ေသနတ္ကို တစ္ရွဴးနဲ႔<br />အရည္စင္ေအာင္သုတ္ ရွက္ကိုးရွက္ကန္း မလံုမလဲ အခန္းျပင္ျပန္ထြက္<br />မၾကာခင္မွာ ေညာင္နာနာလူတစ္ေယာက္ အခန္းထဲ ထပ္ေရာက္လာ ပံုစံေယာင္<br />ခ်ာခ်ာ ဟိုဟိုဒီဒီၾကည့္ ေသနတ္ကိုျမင္သြား လွမ္းျဖဳတ္ ေသနတ္ေျပာင္း၀ကိုနမ္း <br />ေသနတ္ခါးကိုခ်ိဳး အိတ္ထဲက ျဖဴျဖဴအမႈန္႔ေလးေတြ ေျပာင္း၀သိပ္ ေျပာင္းရဲ႕ အျခား<br />တစ္ဖက္မွာ ႏွာေခါင္းကိုေတ့ နိဗၺာန္ထိ တဆံုးရႈိက္ ပါသမွ် အမႈန္႔ကုန္ေအာင္ရႈိက္ <br />ခံုမွာ ဖြဲတစ္အိတ္လို ပစ္ထိုင္ မိန္းေမာ ေတာ္ေတာ္ေရာက္ အခ်ိန္တေရြ႕ေရြ႕ကုန္ <br />ေခါင္း ဆတ္ခနဲခါ မ်က္လံုးရီေ၀ေ၀ ႏိုးထ အသက္၀င္ ေသနတ္ကို အက်ႌလက္စနဲ႔ပြတ္<br />အေနအထားမပ်က္ နံရံမွာျပန္ခ်ိတ္ ႏွာရႈံ႕သံျပင္းျပင္း ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႔ ေလွ်ာက္ကုတ္<br />ေလွ်ာက္ပြတ္ ေလးလံေႏွးကန္ ျပန္ထြက္သြား ခဏအၾကာ အခန္းထဲ သူခိုးမွန္းသိ<br />ေအာင္ မ်က္ႏွာအ၀တ္မည္းစည္းထားသူတစ္ဦး အသာအယာ ေျခေဖာ့ လွမ္း၀င္လာ<br />ဂနာမၿငိမ္ ေသနတ္ကို လွမ္းျဖဳတ္ ဖင္ထိုင္ခံုပါ ခ်န္မထား ဆြဲယူမ က်ီးၾကည့္ <br />ေၾကာင္ၾကည့္ အသာအယာ သယ္ေဆာင္ထြက္ခြာ။ ။<br /><br />လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္<br />၈.၁၀.၁၀<br />မနက္ ၀၀း၄၅နာရီLunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8416448764478859827.post-34261856097713624992010-09-27T02:23:00.000-07:002010-09-27T02:27:19.720-07:00အရည္မလာလို႔...။အရည္မလာလို႔...။<br /><br />အရည္မလာဘူး(လား)အရည္(ဧကန္ဧက)လာေအာင္ အရည္ကို ဘာနဲ႔မွ်ား<br />(တီေကာင္/ေဒၚလာ/ဘုရားသခင္/ဘာသာစကား/လွ်ာခ်င္းလူးလိွမ့္မႈ)<br />ႏွစ္သက္ရာရာ ေရြးခ်ယ္ျဖည့္စြက္ႏိုင္ေသာ္ျငား အရည္ဆိုတာမ်ိဳးက အခက္<br />သားကလား ပိုက္လိုင္းတစ္ေလွ်ာက္ တေ၀ါေ၀ါေလတိုးသံေတြ အရင္နားစြင့္<br />ေလတိုးသံေတြလာၿပီးရင္ ေနာက္ပါးထပ္က်ပ္မကြာ အရည္ကပ္လိုက္လာ(မယ္)<br />အရည္ေဗဒ အရည္ေလ့လာခ်က္ အရည္ျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈသမိုင္း ဘာတစ္ခု<br />မွ လမိုင္းမကပ္တဲ့အခါ ပိုက္၀ဟာ (ခုမ်ားမွာ)ေအးစက္ ၾကမ္းရွ ေသြ႕ေျခာက္<br />အေသအခ်ာစမ္းၾကည့္ရင္ ပိုက္ထိပ္ဟာ ပူေႏြးလို႔(ေတာင္)မေန ပရီးမီးယား<br />လိဂ္အရည္ ခ်န္ပီယံလိဂ္အရည္ လိဒ္ ခ်စ္စမ္းေမာင္ ကီးဘုတ္ ဗညားႏိုင္ <br />တေယာ ဦးတင္ရီ အရည္မလာဘူး(ကြယ္) သံသရာလည္သလို အရည္လည္<br />လာမယ့္ေန႔ကို ေမွ်ာ္တလင့္လင့္ ေလရူး(တ)သုန္သုန္ ၀သုန္ေျမဆံုးေစေတာ့<br />အရည္ကို ရွာမေလ ေရခြန္ မီးခြန္ ဆန္ ဆီ ဆား ငရုတ္ ၾကက္သြန္ ေနစရိတ္<br />စားစရိတ္ သြားစရိတ္ လာစရိတ္ အရည္ကေလး စိမ့္စိုေစေၾကာင္း ဆုထူးေတြ<br />ေတာင္းမေလ စာတမ္းထိုးအရည္ဒီဗြီဒီ အင္တာနက္ပံုျပအရည္ပူစီ ဘေလာ့ဂ္<br />ကဗ်ာအရည္အေရးအသား ကေလးကလားနဲ႔ ေစ်းမသြားနဲ႔ အေမတို႔ ငယ္ငယ္<br />ကတည္းက သံုးတာ အရည္ အၾကည္ အေနာက္ အေျပာင္ အပ်က္ အဖ်က္<br />အေမွာင့္ အရည္မလာဘူး(ေနာ္) ပိုက္၀ကို ပြတ္သပ္ေခ်ာ့ျမဴ ပိုက္ႏႈတ္ခမ္း<br />သားေဘး လက္ကေလးနဲ႔ ၀ိုက္ေပး ေနာက္ျပန္ေပး အေျမွာက္ကန္တင္ေပး <br />ေခါင္းတိုက္ေပး အရည္ေလးမ်ား စိမ့္ထြက္လာလိုလာျငား အားထုတ္ လုပ္<br />ေဆာင္ ၀ါယမစိုက္ ေကာက္စိုက္ အႏွစ္မရွိတဲ့ေတာ မင္းမူတဲ့အပင္စိုက္<br />အရည္မလာ(သေရြ႕)ေတာ့ လက္ထဲက ပိုက္ဟာ ငိုက္စိုက္ ငိုက္စိုက္။ ။<br /><br />လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္<br />၂၆.၉.၁၀<br />ေန႔ ၀၂း၀၀နာရီLunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8416448764478859827.post-80051435649291420182010-09-13T21:16:00.000-07:002010-09-27T20:01:55.983-07:00ဟမ္ဘာဂါကိစၥဟမ္ဘာဂါကိစၥ<br /><br />ဒီမွာေတာ့ ဟမ္ဘာဂါဆိုတာ ေအာက္ေျခလူတန္းစား လြယ္လင့္တကူ ၀ယ္<br />မစားႏိုင္တဲ့ အစားအစာျဖစ္ တခ်ိဳ႕ဆို စားေတာင္မစားဖူး တစ္ေန႔မွာ အဲဒီလို<br />အေနအထားမ်ိဳးရွိတဲ့ တစ္ေယာက္ေယာက္ဆီ ဟမ္ဘာဂါဟာ တစ္နည္း<br />တစ္ဖံုနဲ႔ေရာက္ရွိလို႔သြား သူဟာ ဟမ္ဘာဂါကိုရ သူဟာ ဟမ္ဘာဂါဆီေရာက္<br />ဟမ္ဘာဂါဟာ သူ႔ပါးစပ္ထဲမွာ သူ႔လက္ထဲမွာ တစ္စစီ တစ္ပိုင္းစီ တစ္ဘ၀လံုး<br />လံုး ၿငိဳးမာန္ဖြဲ႕ထားခဲ့ေလသမွ် ဟမ္ဘာဂါကို ေဒါသတႀကီး သူရင္ဆိုင္ ရန္သူ<br />ကို ေခ်မႈန္းသလို ဟမ္ဘာဂါကို သူေခ်မႈန္း မ်က္လံုးျပဴး မ်က္ဆံျပဴး<br />၀င္သက္ျပင္းျပင္း ထြက္သက္ျပင္းျပင္း ပလုတ္ပေလာင္း တနင့္တပိုး တစ္ၿဖဲ<br />ႏွစ္ၿဖဲ လူပါးခပ္၀၀။ ။<br /><br /><br />(ရည္ညႊန္း-ဟမ္ဘာဂါစားသူ၊ေအာင္ခ်ိမ့္)<br />လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္<br />၂.၉.၁၀ ည၁၁း၄၅Lunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8416448764478859827.post-16820914988496885322010-09-05T20:49:00.000-07:002010-09-27T20:04:18.517-07:00ဘာ...ဘာမွန္...ဘာ...ဘာမွန္...<br /><br />ဓာတ္မွန္ကို မလိပ္ရ မခါက္ရ ေရမစိုေစရ<br />သတိေပးခ်က္စာသားက အညိဳေရာင္စကၠဴအိတ္ေပၚမွာ သိသာထင္ရွား<br />မိုးဦးေလဦး အိမ္ေခါင္မိုးသြပ္ျပားကို ေလတိုးတဲ့ အသံဟာ <br />ဓာတ္မွန္ဖလင္ေကာ္ျပားကို ဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့ ထြက္လာ<br />ေကာ္ျပားရဲ႕ တစ္ဖက္မွာ အဂၤလိပ္ဘာသာနဲ႔ သိကၽြမ္းၿပီးသား အမည္နာမတစ္ခု<br />တစ္ဖက္မွာက အစီအစဥ္မက်တဲ့ အဂၤလိပ္နံပါတ္ကို 26 10 L + 144 ဆိုၿပီးေတြ႕ရ<br />အဂၤလိပ္လိုေရးထားတဲ့ နာမည္ဟာ ညာဖက္ကလား 26 10 L + 144 ကိုပဲ ညာဖက္ထားရမလား<br />ဘယ္အေနအထားဟာ ဓာတ္မွန္ေကာ္ျပားရဲ႕ အတည့္ျဖစ္မႈ/မျဖစ္မႈ<br />အတည့္ရေတာ့ ေျပာင္းျပန္ပါရ ေျပာင္းျပန္ရေတာ့ ေဇာက္ထိုးပါရ<br />အားလံုးရေတာ့လည္း လက္ထဲက ဖလင္ေကာ္ျပားဟာ<br />ဖလင္ေကာ္ျပားကလြဲလို႔ ဘာမွျဖစ္မလာ<br />ေဆးပညာနဲ႔ ပတ္သတ္ရင္ ဗဟုလည္းမရွိ သုတလည္းမရွိေတာ့ ရွက္ဖြယ္<br />နက္ေမွာင္ေနတဲ့ ေကာ္ျပားအေရာင္အဆင္းထဲမွာ အရိုးေတြ အဆစ္ေတြကသာ<br />အျဖဴေရာင္နည္းနည္းေဖာက္ထားသလို ျဖစ္ေနေတာ့ ေရတြက္ၾကည့္လို႔ေတာင္မွရ<br />အဲဒီ့ေကာင္ကို ၾကည့္ၿပီး အခိုက္အတန္႔ မွင္သက္သြား တရားေတာ္နဲ႔ နီးစပ္မယ္ဆို<br />နီးစပ္သြားေစႏိုင္တဲ့ အေတြ႔အႀကံဳထူးကို ေကာ္ျပားက ေပးအပ္ေနသလိုလို ဘာလိုလို<br />ေကာ္ျပားဟာ မသတီစရာေကာင္းေနသလား/ေခတ္သစ္ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လား<br />အား...ေကာ္ျပားထဲမွာ ပံုေဖာ္ထားတဲ့ အရိုးစုတစ္စိတ္တစ္ပိုင္းက ေခ်ာက္ခ်ားစရာ<br />ကုန္လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ကာလေတြမွာ ေကာ္ျပားဟာ ဘယ္အနာေရာဂါကို<br />ကိုယ္စားျပဳထားခဲ့ရသလဲ<br />အေျဖျပန္ေဖာ္မရ ျပန္အေျဖေဖာ္မရ ေဖာ္ျပန္အေျဖမရ ျပန္ေဖာ္အေျဖမရ<br />မရတဲ့ အေျဖကို မစဥ္းစားႏိုင္ ဘာဇာတ္ေၾကာင္းကိုမွလည္း ေနာက္ျပန္မလွန္အား<br />အားေနတဲ့ က်ီးကန္းကမွ တအားအား တအားအား တအားအားလို႔ေအာ္မွာ<br />အေထာက္အထားေတြကေနတဆင့္ သဲလြန္စေတြကေနတဆင့္<br />အနက္ဂယက္အဆင့္ဆင့္ ဆင့္ကဲဆင့္ကဲ ဘယ္ကဲ့သို႔စစ္ခ် စစ္ခ်<br />ဘယ္ခ်မ္းသာသဲ့ယူ သဲ့ယူ ဓာတ္မွန္ဖလင္ေကာ္ျပားဟာ<br />ဓာတ္မွန္ဖလင္ေကာ္ျပားကလြဲလို႔ ဘာမွမဟုတ္<br />ပလုတ္တုတ္ ဂ်ိဳးရုပ္ အိုးပုတ္<br />ဘဲရုပ္ တဲကုတ္ ပဲျပဳတ္။ ။<br /><br /><br />လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္<br />၃.၉.၁၀ ည ၁၀း၀၀နာရီLunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8416448764478859827.post-11522937606079810792010-08-26T22:55:00.000-07:002010-08-26T23:15:14.841-07:00ငါး<span style="color: rgb(51, 51, 255);">ငါး</span><br /><br /><div style="text-align: justify;">လြတ္တဲ့ငါး ႀကီးတယ္လို႔ ပြတ္ကၽြတ္ပြတ္ကၽြတ္မလုပ္နဲ႔...ငါမုန္းတာ အဲဒါေတြပဲ တကယ္ဆို လြတ္တဲ့ ငါးက လြတ္ သြားၿပီထားလိုက္ေတာ့ေပါ့ ေနပေစေတာ့ေပါ့ ဘာျဖစ္လို႔ ေနာင္တေလာင္ရာ စကားပံုပင့္ေနရတာလဲ ဒီေခ်ာင္း ထဲမွာ ဒီငါးတစ္ေကာင္ပဲ အရြယ္ႀကီးသလား တျခားငါးေတြ သူ႔ေလာက္မႀကီးေတာ့ဘူးလား ရတယ္ လြတ္တဲ့ငါး ႀကီးတယ္ပဲထားဦး ဒီေခ်ာင္းကိုပစ္ၿပီး ဟိုျမစ္ကိုရွာေပါ့ ဟိုျမစ္မွာ ဒီေခ်ာင္းက လြတ္တဲ့ငါးထက္ ပိုႀကီးတဲ့ ငါးေတြ ေတြ႔လိမ့္ဦးမေပါ့ ရွိလိမ့္ဦးမေပါ့ ဘယ္လိုေျပာတယ္ ဒီေခ်ာင္းကို ပစ္ရမွာကလည္း အဆီတ၀င္း၀င္း မွ်ားရမွာ လည္း သဲတရွပ္ရွပ္ဟုတ္လား လာ ထမင္းထုပ္ဆြဲ ဟိုျမစ္ကို သြားမယ္ တစ္ရြာမေျပာင္း သူေကာင္းမျဖစ္တဲ့ေလ မလိုက္ခ်င္ဘူးဟုတ္စ ေရသာမ်ားၿပီး ငါးမေတြ႕မွာ စိုးတယ္ဟုတ္စ ငါ့ႏွယ္ မစားရ၀ခမန္းေျပာတာ မဟုတ္ရပါဘူး ကြယ္ ေသခ်င္တဲ့က်ား ေတာေျပာင္းတာလည္း မဟုတ္ရပါဘူးကြယ္ ကဲကဲ မယံုရင္လည္း ငါ့အသျပာထုပ္ေလး ယူကိုင္ထား ဟိုျမစ္ေရာက္မွ ဒီေခ်ာင္းထဲက လြတ္တဲ့ငါးထက္ ပိုႀကီးတဲ့ငါးေတြရကာမွ ျပန္ေပးဟုတ္ၿပီလား ေရာ္ ျဖစ္ရျပန္ၿပီ ျမစ္စိမ္းျမင္ ေခ်ာင္းကင္ပစ္ရတယ္လို႔ ရုပ္ကိုက ငါးေျပမဆားပက္သလိုရုပ္နဲ႔ ဘာျဖစ္လို႔ ေၾကာင္မိုက္ ျဖစ္ခ်င္ရတာလဲ ဟိုျမစ္မွာ စိတ္ကူးပြက္ရာ စကားလံုးခ်ၾကတဲ့အခါ ဒီေခ်ာင္းထက္ ပိုႀကီးတဲ့ ငါးေတြရလာမွာေပါ့ အဲဒီ့ေတာ့ငါးေၾကာ္ေတြလည္း အမ်ားႀကီးရလာမယ္ေလ ငါးရံ႕ရေတာ္လွန္ေရးကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုး အတူတူ လက္တြဲခဲ့ၿပီး ငါးခူရနည္းပညာေခတ္ႀကီးေရာက္မွ ဘာလို႔ ခြဲျခမ္းခြဲျခမ္းလုပ္ခ်င္ရတာလဲ တံငါေလးလံုးစပ္နားနီး တံငါေလးလံုးစပ္ မုဆိုးေခတ္ေပၚကဗ်ာနားနီး မုဆိုးေခတ္ေပၚကဗ်ာျဖစ္လာၿပီးမွေတာ့ ဘာသာစကားဆီနဲ႔ ဘာ သာစကားေၾကာ္ၾကတာေပါ့ လာပါ ငါ့ဗူးသီးေျခာက္ေရဗူးကေလးလည္း ယူထားကြာ ဒါနဲ႔မွ မလံုေလာက္ ေသးရင္ လည္း ငါ့ျမက္ေျခာက္ဦးထုပ္ကေလးလည္း ယူဦး ဘာျဖစ္တယ္ မလိုက္ေရးခေခြးယပင့္ေရးခ်မလိုက္ ဟုတ္လား ဘာသာစကားမပိုင္ အေရးအသား၀က္ေမြးဟုတ္လား ခက္တယ္ကြယ္ ဒီေခ်ာင္းမွာဆို လြတ္တဲ့ငါး ႀကီးေနဦးမွာပဲ ဟိုျမစ္မွာဆို အနည္းဆံုးေတာ့ ငါးပ်ံတစ္လွည့္ ဗံုလံုတစ္လွည့္ပဲ ဘာျဖစ္လို႔ မစိုက္ေသးဘဲ အေညွာက္သန္ေန တာလဲ ဘာျဖစ္လို႔ လြတ္တဲ့ငါး ႀကီးတယ္လို႔ ပြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္လုပ္ေနရတာလဲ အဲဒါေတြပဲ ငါမုန္းတာ အဲဒီ့စကား တစ္ခြန္းေၾကာင့္နဲ႔ေတာ့ ငါတိုရဲ႕ ရွိၿပီးသားဆက္ဆံေရးတစ္ေလွလံုးမပုပ္ခ်င္ဘူး လာ ငါ့လက္ကိုတြဲ ဟိုျမစ္ဆီသြား မယ္ လုပ္ျပန္ၿပီ ဘာကလိမ္မွလည္းမေစ့ရပါဘူး ဘာျငမ္းမွလည္း မဆင္ရပါဘူး ငါ့မွာ က်ားလည္းေၾကာက္ရ က်ား ေခ်းလည္း ေၾကာက္ရပါလား ဘာရယ္ ဘာရယ္ ဟိုေရာက္မွ လြတ္တဲ့ငါး ထပ္ႀကီးေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလ ဲဟုတ္စအဲဒါဆိုလည္း ငါတို႔ ဟိုျမစ္မွာ ဟိုဒင္းဟိုဥစၥာမရ ဟိုပစၥည္းဟိုအ၀ွာလုပ္ျပန္ၾကတာေပါ့။ ။<br /></div><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္</span><br />၂၈.၆.၁၀Lunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8416448764478859827.post-44544581705521643092010-08-16T21:07:00.000-07:002010-08-16T21:09:21.817-07:00အိမ္ေျပာင္းမလို႔...။<span style="color: rgb(51, 51, 255);">အိမ္ေျပာင္းမလို႔...။</span><br /><br /><br />ေအာက္ခင္းဖို႔က ဖေယာင္းပုဆိုးလိုမယ္<br />တစ္ကိုက္ ၁၆၀၀/၁၇၀၀လို႔ ေျပာတယ္<br />အစားစားပဲ လာမယ့္တနဂၤေႏြေန႔ေလာက္ မီးေခ်ာင္းေတြ<br />ဆင္ျဖစ္မလား မေျပာတတ္ဘူး ျပတင္းေပါက္ေတြကို ဘာေရာင္သုတ္မလဲ<br />နီညိဳေရာင္ဆိုရင္ ေကာင္းမလား လာၾကည့္ဦး သံပန္းေတြ သံေခ်းတက္<br />ေနၿပီ အုတ္နံရံေတြက အသားမေကာင္းလို႔ သံရိုက္ရင္ ကြာက်ႏိုင္တယ္<br />ေဘးအိမ္ကို ခုနကေမးၾကည့္ေတာ့ ေရက မီးလာမွ လႊတ္တာတဲ့ ပန္းအိုးေလးေတြ<br />ထားခ်င္တာ ေနရာမရွိဘူး ထမင္းဘယ္နားမွာ စားၾကမလဲ စာအုပ္စင္ခပ္ေတာင့္<br />ေတာင့္ ႏွစ္စင္ေလာက္လိုမယ္ ဒီေပါင္မွာ ပန္းခ်ီကားေတြကို တန္းစီခ်ိတ္ထား<br />ရေအာင္ အိမ္သာက တံခါးခ်က္အသစ္ တပ္ကိုတပ္ရမယ္<br />တမံတလင္းေတြ ဆပ္ျပာေရနဲ႔ေဆးၿပီးရင္ သံဘရပ္ရွ္နဲ႔ ထပ္တိုက္ဦးမွ<br />ေဆးကြာတဲ့ ေနရာေတြေပၚ ပိုစတာတစ္ခုခုကပ္ပစ္ရမယ္<br />ေၾကြေခ်းခၽြတ္ေဆးက မေလာက္ဘူးနဲ႔ တူတယ္ အ၀တ္ေလွ်ာ္ၿပီးရင္<br />လွမ္းဖို႔အတြက္ ေနေရာင္မ်ားမ်ားလိုမယ္ ဒီမွာ ဒီမွာ<br />ဘယ္သူက နံရံကို ေျခေထာက္နဲ႔ကန္သြားလဲမသိဘူး<br />ေျခရာႀကီး။ ။<br /><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);"><br />လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္</span><br />စရဏ၊ဂ်ဴလိုင္၊၂၀၁၀<br />(၆ႏွစ္ျပည့္အထူးထုတ္)Lunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8416448764478859827.post-55051926745677304762010-08-06T19:58:00.000-07:002010-08-06T20:16:44.311-07:00ေရးသူ႕လူ႔အဖြဲ႔အစည္း<span style="color: rgb(51, 51, 255);">ေရးသူ႕လူ႔အဖြဲ႔အစည္း</span><br /><br /><br /><div style="text-align: justify;">ကိုယ္ ကဗ်ာေရးမွန္းသိသြားေတာ့ ဒင္းမ်က္လံုးဟာ ၀ိုင္းစက္ ျပဴးက်ယ္ ပါးစပ္က အေဟာင္းသား(ဘယ္ပါးစပ္က သစ္လို႔လဲ) တစ္ခုခုေျပာဖို႔ ဆြံ႕အ ေျပာလည္းေျပာခ်င္ ေျပာလည္း မေျပာခ်င္ အခုေရာက္ေနတဲ့ အရပ္နဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ ဘယ္လိုမွ မအပ္စပ္သေယာင္ ဟိုအရင္ေန႔ေတြတိုင္း လာေရာက္ ထိေတြ႔ ရင္းႏွီး သိကၽြမ္းေနတဲ့ ကိုယ့္ျဖစ္တည္ မႈဟာ ဒီကေန႔ ကိုယ္ကဗ်ာဆရာမွန္းသိသြားေတာ့ ဒင္းအျမင္ထဲ ကိုယ္ဟာ အံၾသစရာေကာင္း ထူးဆန္း အိပ္မက္ ဆန္ လက္ေတြ႔မရွိ စိတ္ကူးယဥ္သူတစ္ဦးအျဖစ္ ေရြ႕ေလွ်ာ ထိုးက် သက္ဆင္းသြားရရွာ ကိုယ္ကလည္း ဒါကို အေတြ႔အႀကံဳအရ အတိုင္းသား ဆင္ျခင္ သိျမင္ စိတ္ပ်က္သြာၿပီး ၀မ္းနည္းရ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရ သာမန္လူ႔အဖြဲ႔ အစည္း ကဗ်ာေရးသူတစ္ဦးအျဖစ္ က်င္လည္ ရွင္သန္ ရုန္းကန္ ေနထိုင္ျခင္းမွာ မွားယြင္းေနတဲ့ ဘာသာတရား တစ္ခုအေပၚ သက္၀င္ ယံုၾကည္ ေလးျမတ္မိသူလို ယူဆျခင္းခံရ (အထူးသျဖင့္ ဒီကဗ်ာေရးသားျခင္းဆိုတဲ့ အလုပ္ကို သာမန္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ ဘယ္ဒင္းကမွ အလုပ္တစ္ခုအျဖစ္ အထင္တႀကီး တေရးတယူ ေလာက္ ေလာက္လားလား ေနရာေပးတယ္ဆိုတာမရွိခဲ့ေလေတာ့)ဖြင့္ေျပာမိသူကိုယ့္အမွားသာလွ်င္ျဖစ္ေၾကာင္း အိပ္ ယာ၀င္တိုင္း တႏံု႔ႏံု႔ စဥ္းစား ေတြးေခၚ ေျမာ္ျမင္ရတာလည္း မီးခိုးေရာ မိုးေရာမဆံုးႏိုင္ ဒီလိုမွန္းသိရင္ ကိုယ့္ရုပ္ကိုယ့္ရည္နဲ႔ အစကတည္းက ဓာတ္ရွင္မင္းသားပဲျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ခဲ့အေကာင္းသား ကိုယ့္အသံ ကိုယ့္ဟန္နဲ႔ ကာလေပၚအဆိုေတာ္သာလုပ္ခဲ့အေကာင္းသား ေၾသာ္ ကိုယ္ေနထိုင္ရာ သာမန္လူ႔အဖြဲ႔ အစည္းႀကီး ကဓာတ္ရွင္မင္းသားနဲ႔ ကာလေပၚအဆိုေတာ္မ်ားကိုသာ အႏုပညာရွင္အျဖစ္ ကိုးစား ယံုၾကည္ ထင္မွတ္ေနရွာပံု မ်ားေျပာပါတယ္ ဒါကလည္း ေဟာလီး၀ုဒ္ဇာတ္ကားဆိုရင္ ဗန္ဒိန္းနဲ႔ ဂ်က္ကီခ်န္း ျမန္မာဗြီဒီယိုမွာ ဟိန္းေ၀ယံနဲ႔ မိုးေဟကို ရုပ္သံဇာတ္လမ္းက်ေတာ့ ကိုရီးယားလမ္းကိုပဲ ၀ိုင္းနီးၾက စာအုပ္ဖတ္ေတာ့ ဗ်ဴးနဲ႔ နကၡတၱေရာင္ျခည္ ႏိုင္ငံျခားေတးသီခ်င္း နားေထာင္ရင္ ေအကြန္နဲ႔ ေတလာဆြစ္ ျမန္မာသီခ်င္းက်ေတာ့ Rဇာနည္နဲ႔ Aသင္ခ်ိဳေဆြ ေလာက္သာ အႏုပညာရတဲ့ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းႀကီးထဲ ဒါရိုက္တာေဇာင္ယီမုနဲ႔ ရိုမန္ပိုလန္ စကီးကို မသိတာ မင္းသားႀကီးမာလြန္ဘရန္ဒိုနဲ႔ ဘန္နစီယိုဒယ္လ္တိုရိုကိုမသိတာ ေဒါက္တာဇီဗားဂိုးဓာတ္ရွင္နဲ႔ ပီယားနစ္စ္ဓာတ္ရွင္ကို မသိတာ စာေရးဆရာဂၽြန္စတိန္းဘက္နဲ႔ ကဗ်ာဆရာဂၽြန္အက္ရွဘရီကို မသိတာ ဂီတပါ ရမီရွင္မိုးဇက္နဲ႔ ကတ္ကိုဘိန္းကို မသိတာ အဲဒီ့မသိတာေတြအားလံုး သတၱဳခ် စဥ္းစား ေတြးေခၚ ၾကည့္လိုက္ ေတာ့လည္း ဒီအဖြဲ႔ ဒီအစည္းႀကီးကို အျပစ္လို႔မဆိုသာျပန္ ခက္ေနတာက ကိုယ္ကဗ်ာေရးမွန္းသိၿပီးေနာက္ နဂိုပံုမွန္လည္ပတ္ေနတဲ့ ဒီအဖြဲ႔ ဒီအစည္းႀကီးက ကိုယ့္အေပၚ လြဲေခ်ာ္စြာ တုန္႔ျပန္ ဆက္ဆံ သေဘာထား စာရင္း မွတ္လိုက္တဲ့ ကိစၥ၀ိစၥေတြရွိေနေသးရာ ကိုယ္က ကဗ်ာေယာင္ေယာင္ စာေယာင္ေယာင္အျပင္ အမ်ားသူ ငွာနဲ႔ တန္းတူ အားကစား၀င္လုပ္တာကိုပဲ အံ့အားသင့္ နားမလည္ ဆန္းၾကယ္ ကိုယ္ကဗ်ာဆရာျဖစ္ေနလို႔ အမ်ားသူ ငွာအိမ္ေထာင္ဦးစီးမ်ားလို ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာအတြက္ လိုအပ္တဲ့ အလုပ္ၾကမ္းေတြ (ဥပမာ-ေရစည္တြန္း၊ ထင္းခြဲ) လုပ္တာမ်ိဳးအေပၚ ေမးေငါ့ ေခါင္းခါ ျပက္ရယ္ျပဳ ရယ္သြမ္းေသြး ကိုယ္ကဗ်ာေတြ ေရးတဲ့ အတြက္ ကိုယ္ဟာ အလိုလိုေနရင္း လူ႔အသိုင္း လူ႕အ၀ိုင္းထဲ က်င္လည္ က်က္စား လႈပ္ရွား သြားလာတဲ့ေနရာမွာ အမ်ား သူငွာနဲ႔မတူ တစ္မူးလိုေနသေယာင္ တစ္မတ္လိုေနသေယာင္ လန္႔ဖ်ပ္ ေသြးတိုး စိုးရိမ္ ကိုယ္ခ်င္းစာ သနား စဖြယ္အၾကည့္မ်ားအားလည္း ရရွိ လက္ခံ ေပးဆပ္ နားလည္ ကိုယ္က ကဗ်ာေကာင္ စာေကာင္ျဖစ္ေန ျခင္းမွာ အမ်ားသူငွာလူေတြလုိ ေဒးလီးေနာ္မာန္ အလုပ္သြား အလုပ္ျပန္တာမ်ိဳး မၾကား မေတြ႕ မျမင္ၾကေလတဲ့အခါ ၁၀၉ေကာင္ ၁၁၀ေကာင္အျဖစ္ လက္ခါ အထင္ေသး ႏွာေခါင္းရႈံ႕ စုတ္သပ္စရာ လူသားမွ်သာဆိုေတာ့ ကဗ်ာေရးတဲ့ ကိုယ္ဟာ အိပ္ယာ၀င္အိပ္ယာထ ေရွ႕ခုနစ္အိမ္ ေနာက္ခုနစ္အိမ္ၾကားေအာင္ ကဗ်ာပဲအသားလြတ္ ရြတ္ရမလား ဖင္မီးခိုးထြက္တဲ့ထိ ဖက္ၾကမ္းေဆးေပါ့လိပ္ဖြာ ေခတ္ေဆြးလြယ္အိတ္ႀကီးလြယ္ ျပတ္ခါနီးဖိနပ္တစ္ရံ စီး မဂၢဇင္းတိုက္တကာအႏွံ႕ ေန႔စဥ္ေျခတိုေအာင္ပဲ လမ္းသလားျပရမလား ျဖစ္ရပံုမ်ား ကိုယ္ဟာ ရွမ္းျဖစ္လို႔ ေခါက္ဆြဲပဲ ေရာင္းရေတာ့မလိုလို ရခိုင္ျဖစ္လို႔ မုန္႔တီပဲ ေရာင္းရေတာ့မလိုလို ကဗ်ာဆရာျဖစ္လို႔ အမ်ားအျမင္ လွ ေအာင္ ကဗ်ာလက္သုပ္စံု အထမ္းကေလးပဲ ပုခံုးေပၚ တင္လိုက္ရေတာ့မလို ကဗ်ာကုမၸဏီပဲေထာင္လိုက္ရေတာ့ မလို ေျပာမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္နဲ႔ ကိုယ့္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းႀကီးနဲ႔ တယ္အံ၀င္ခြင္က်ရွိလွခ်ည္ရဲ႕လို႔ေတာ့မဟုတ္ ဒါေပမယ့္ လည္း ဒီအဖြဲ႔ ဒီအစည္းဆိုတာ ကဗ်ာေရးသူ ကိုယ္နဲ႔က တစ္ဘ၀လံုးလံုး ဒီလိုပဲ တစ္ေသြးတည္း တစ္သံတည္း လြဲေခ်ာ္မႈေတြ အသားက်ေနေလေတာ့ကာ ကိုယ္ကလည္း ကိုယ္ျဖစ္လ်က္ ဒီအဖြဲ႔ ဒီအစည္းႀကီးကလည္း ဒီအဖြဲ႔ ဒီအစည္းႀကီးျဖစ္လ်က္ ေရးသူနဲ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ခါးေတာင္းက်ိဳက္တလြဲ ဟိုအ၀ွာတလြဲ အံေခ်ာ္ စံလြဲ ကြဲျပား ခၽြတ္ေခ်ာ္္ ေနၿမဲသာတည့္။ ။ <br /></div><br /><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္</span><br />26.7.10<br />မနက္၀၁း၁၀နာရီLunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8416448764478859827.post-71642095934671762992010-07-26T21:02:00.000-07:002010-07-26T21:10:37.482-07:00ကိုယ့္ဘ၀က Waka Waka<span style="color: rgb(51, 51, 255);">ကိုယ့္ဘ၀က Waka Waka</span><br /><br /><div style="text-align: justify;">ဒီအရပ္မွာေနေတာ့လည္း ဒီဇာတ္ပဲခင္းရေတာ့မွာေပါ့ ဘယ္ရမလဲ ကိုယ္လည္း တစ္ခ်ိန္ကWaka Wakaပဲ ဇာတိ မွန္မျပခ်င္လို႔သာ ဒီဇာတ္ကို ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ တိတ္တဆိတ္ ျမွပ္ထားရတာ ႏွံထားရတာ ခုေတာ့ ကိုယ္ လည္း တယ္သည္းမခံခ်င္ေတာ့ဘူး ဒါမ်ိဳးလာလုပ္လို႔ဘယ္ရမလဲ အေပ်ာ့ဖက္ကစမ္းသမွ် ကိုယ္လိုက္ေပ်ာ့ခဲ့ရ ၿပီး ၿပီ ခုလိုမာေရနဲ႔ေက်ာေရလာစမ္းေတာ့လည္း ကိုယ္က မာနဲ႔ေက်ာနဲ႔ေရနဲ႔ပါပဲWaka Wakaပါပဲ လာထား ေပါက္ လို႔ရမယ့္ တူးလို႔ရမယ့္ ေပါက္တူးတစ္လက္ဆြဲလို႔ ကိုယ္ျမွပ္ထားတဲ့ ဇာတ္ကို ကိုယ္ျပန္ေဖာ္တယ္ လာထား ကိုယ့္ ဇာတ္က အရွင္လတ္လတ္ အေကာင္းႀကီးအတိုင္း အျပင္ထြက္လာတယ္ “ဘယ္သူလဲကြ ငါ့အခန္းေရွ႕ ၾကြပ္ၾကြပ္ အိတ္နဲ႔ထုပ္ထားတဲ့ ထမင္းက်န္ဟင္းက်န္ေတြ လာလာခ်ခဲ့ၿပီး ေခြးစာဆင္းေကၽြးသြားတာ” အေပၚက တိုက္ခန္း ေတြဆီ ေမာ့ၾကည့္ရင္း ပါ၀ါအျပည့္အသိပ္ထည့္ကာ ကိုယ္က်ံဳးေအာ္လိုက္တယ္ ေအာ္သံေၾကာင့္ ျပတင္းေပါက္ အသီးသီးကေန ေခါင္းအသီးသီးထြက္လာၿပီး ကိုယ့္ကို နေ၀တိမ္ေတာင္ ငံုၾကည့္ၾကတယ္ ဘာလဲေပါ့ Waka Waka လားေပါ့ ကိုယ့္ေအာ္သံၾကားလို႔ ကိုယ့္ရဲ႕ ခ်စ္လွစြာေသာ မိန္းမက အခန္းတံခါးေရွ႕ေျပးထြက္လာတယ္ အဲ ဒီမွာ ေျမႀကီးထဲက ျပန္ေဖာ္ထားလို႔ ဖုန္ေတြ သဲေတြ ေပလူးေနတဲ့ ကိုယ့္ဇာတ္ကို သူျမင္သြားတယ္ အေျခအေန ကို သေဘာေပါက္ၿပီး ဇာတ္ရည္လည္သြားတယ္ “ေဟာဒီမွာ ခင္ဗ်ားတို႔ ေကၽြးထားတဲ့ ေခြးစာထုပ္ ေကၽြးခ်င္ရင္ တိုက္ေအာက္ေျမႀကီးေပၚ ဆင္းေကၽြး ဘာျဖစ္လို႔ ပထမထပ္ငါ့အခန္းေရွ႕မွာတင္ ရပ္ၿပီး ေခြးစာအမႈိက္ခ်ခဲ့ရတာ လဲ”ေနာက္တစ္ေခါက္ အေပၚထပ္ေတြဆီ ကိုယ္ေမာ့ၾကည့္ရင္း က်ံဳးေအာ္တယ္ လက္ထဲက ေခြးစာအက်န္ရွိတဲ့ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ကို တိုက္ေအာက္လမ္းမေပၚ ကိုယ္လႊင့္ပစ္ျပလိုက္တယ္ ဒီေတာ့မွ ကိုယ္ခင္းတဲ့ အလံုးစံုေသာ ဇာတ္ကို သူတို႔အားလံုး Waka Wakaျဖစ္သြားပံုရတယ္ “မေျပာခ်င္လို႔ ၾကည့္ေနတာၾကာၿပီ တစ္ရက္လည္း မ ဟုတ္ ႏွစ္ရက္လည္းမဟုတ္နဲ႔ -ီးပဲ”ကိုယ့္ဇာတ္ရွိန္ျမင့္တက္မႈေၾကာင့္ မိန္းမက တံခါးကေျပးထြက္ ကိုယ့္လက္ လာဆြဲေတာ့ အခန္းထဲ ကိုယ္ျပန္လိုက္၀င္တယ္ ဧည့္ခန္းထဲက ဖင္ထိုင္ခံုမွာ ရွဴးရွဴးရွားရွားနဲ႔ ထိုင္ခ်လိုက္ရင္း ကိုယ္ေတာ့ Waka Waka ျဖစ္ေနၿပီလို႔ ေတြးမိတယ္ ကိုယ့္ဇာတ္ကို ဒီအရပ္မွာ ျပန္ျမွပ္လို႔ ရႏိုင္ေတာ့မယ္မထင္ ဘူး တတ္ႏိုင္ဘူး ျမွပ္မရေတာ့လည္း ဒီဇာတ္နဲ႔ပဲ ဒီအရပ္မွာ Waka Waka ရမွာပဲ လာထား။ ။<br /></div><br /><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္</span><br />၁၉.၇.၁၀<br />နံနက္၁၂း၅၀နာရီLunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8416448764478859827.post-49290100604046493992010-07-22T23:33:00.001-07:002010-07-22T23:33:49.473-07:00(အင္)(ေဖာ္)(ေမး)(ရွင္း)<span style="color: rgb(51, 51, 255);">(အင္)(ေဖာ္)(ေမး)(ရွင္း)</span><br /><br />ဟင့္အင္း ငါမေျပာဘူး ဒါငါေျပာတာ မဟုတ္ဘူး ခက္တယ္<br />ငါေျပာတယ္လို႔ မင္းထင္ေနတာ ခက္တယ္ အဲဒီ့လူ အမွတ္မွားတာပဲ<br />ျဖစ္မွာပါ မင္းေသခ်ာေအာင္ ျပန္ေမးစမ္းပါဦး ဘာရယ္ ေသခ်ာတယ္<br />ငါမွငါဟုတ္လား ေဟာဗ်ာ ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ မင္းကြယ္ရာမွာ ဒီစကား<br />မ်ိဳး ငါေျပာပါ့မလား အံၾသတယ္လား ေအး ငါလည္း အံၾသတာပဲေမာင္<br />အဲဒီ့လူအမွတ္မွားတာမဟုတ္ရင္ မင္းကိုယ္တိုင္ နားၾကားလြဲတာေရာ<br />ဘာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဟုတ္လား ေသခ်ာလွခ်ည္လား ဒါေပမယ့္ ငါက<br />ကာယကံရွင္ပါကြ ငါဟုတ္မွ မဟုတ္တာ ဒါသက္သက္မဲ့ ငါ့ကို အဲဒီ့လူ<br />ေခ်ာက္ခ်တာ ေနပါဦး ဘာျဖစ္လို႔ မင္းက အဲဒီ့လူနာမည္ေျပာမျပႏိုင္ရ<br />တာလဲ ဟား ဟား ဟား ဟား ဟား ဟား ရယ္ရတယ္ကြာ ငါရန္သြားျပဳမွာ<br />စိုးလို႔တဲ့လား မဟုတ္ေသးပါဘူးကြာ ဒီလိုလုပ္ ငါကတိေပးတယ္ အဲဒီ့လူ<br />ဘာမွမျဖစ္ေစရဘူး မင္းနဲ႔ ငါ အခုပဲ အဲဒီ့လူဆီသြားၿပီး သံုးေယာက္စံု<br />ရွင္းၾကမယ္ ဘယ္လိုလဲ ဘာေျပာလိုက္တယ္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ဟုတ္လား<br />ဘာျဖစ္လို႔ မျဖစ္ႏိုင္ရမွာလဲ ဘာကြ အဲဒီလူက အဲဒီလိုေျပာသလား<br />အဲဒီလူက မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ၾကား ေနာက္ထပ္၀င္မပါခ်င္ဘူးေျပာတယ္ေပါ့<br />ဟုတ္ပါၿပီ မင္းက ဘယ္ကၾကားလာမွန္းမသိတဲ့ ေပါက္တတ္ကရလူ<br />ေျပာတာေတာ့ ယံုတယ္ ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္ ငါေျပာတာက် မယံုဘူး<br />ဘာျဖစ္တယ္ အဲဒီလိုမဟုတ္ရပါဘူးတဲ့လား ဒါျဖင့္ဘာလဲ ငါဟုတ္လား<br />မဟုတ္ဘူးလား သိခ်င္လို႔ ေမးၾကည့္ရံုသက္သက္ပဲေပါ့ ေဟ့ေကာင္<br />အဲဒါ ငါမဟုတ္ဘူးလို႔ မင္းကို ဘယ္ႏွစ္ခါေျပာရမလဲ ဘာေျပာလိုက္တယ္<br />မင္းခုလို ဖြင့္ေမးလိုက္ရင္ ၀န္မခံဘဲ ငါျငင္းလိမ့္မယ္လို႔ အဲဒီ့လူက<br />ေျပာလိုက္ေသးတယ္ဟုတ္လား ေခြးမသား။ ။<br /><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္</span><br />၂၁.၇.၁၀<br />မနက္၀၁း၀၀နရီLunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8416448764478859827.post-46137578945664406032010-07-16T21:41:00.000-07:002010-07-16T21:42:03.013-07:00အစျပဳျခင္း<span style="color: rgb(51, 51, 255);">အစျပဳျခင္း</span><br /><br /><br />အစကို ဘယ္လို ျပဳရမွန္းမသိ<br />မသိလို႔ ရမ္းသမ္းျပဳလိုက္တဲ့ အစဟာ လူပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ေယာက္<br />အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုခု ရွိၿပီးသားအႏုပညာလက္ရာပစၥည္းတစ္မ်ိဳးမ်ိဳး ဒါမွမဟုတ္<br />တည္ဆဲဥပေဒသတစ္ရပ္ရပ္ အမ်ားစုလက္ခံက်င့္သံုးလ်က္ရွိတဲ့ သေဘာတရားက်မ္း<br />တစ္ဆူဆူ စတာေတြအေပၚ ထိခိုက္သြားမွာ နစ္နာသြားမွာ ခံစားသြားရမွာကို မလိုလား<br />ဆိုၾကပါစို႔ ျပဳလိုက္တဲ့ အစဟာ အထက္ပါအရာ ဘာနဲ႔မွ ၿငိမေန တြယ္မေနဘဲ လြတ္လပ္ကင္းရွင္း<br />သီးျခားျဖစ္တယ္ပဲထား အဲသလိုဆို အစဟာ အစမွာကတည္းက ပ်င္းရိစရာေကာင္းမေနႏိုင္ဘူးလား<br />ျပဳလိုက္တဲ့ အစဟာ သိုက္သိုက္၀န္း၀န္း ခမ္းခမ္းနားနားႀကီး မဟုတ္ေတာင္ စည္စည္ေ၀ေ၀ လြင္လြင္<br />ဆာဆာေလးေတာ့ ရွိသင့္တယ္မဟုတ္လား စကတည္းက ပ်င္းစရာေကာင္းတဲ့ အစကို ဘယ္သူက<br />စိတ္၀င္စားမွာလဲ ဘယ္သူကမွ စိတ္မ၀င္စားေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးေတာ့ အစဟာ ေအာင္ျမင္<br />မႈရမွာလဲ မေအာင္ျမင္တဲ့ အစအတြက္ ေရႊတံဆိပ္မရွိ မဂၢဇင္းမွာ မ်က္ႏွာဖံုးမရွိ လူၾကားထဲ လက္လာ<br />ဆြဲမယ့္သူမရွိ အမွတ္ေပးဇယားမွာ ထိပ္ဆံုးေနရာမရွိ အစဟာ သနားဖို႔ေတာင္ေကာင္းေသးေတာ့<br />တကယ္လို႔မ်ား အစဟာ စၿပီဆိုတာနဲ႔ စပယ္ရွယ္၀မ္းလို႔ ကိုယ္ရည္ေသြး နားလည္ရင္ဖတ္ နားမလည္<br />ရင္ မဖတ္နဲ႔လို႔ ခပ္ျပတ္ျပတ္ေျပာ ႏိုဘယ္ဆုကိုေတာင္ လက္မခံျငင္းဆန္မယ္ဆိုရင္လည္း သာမန္အသိ<br />ေလာက္သာရွိတဲ့ အေႏွးယာဥ္ေမာင္းသမားလွႀကိဳင္လိုလူေတြအတြက္က်ေတာ့ အစဟာ သိရအေတာ္<br />ခက္မသြားေပဘူးလား စကတည္းက ယဥ္သကိုဆိုတာမ်ိဳး ျဖစ္မသြားေပဘူးလား အမ်ား<br />သူငါလည္း နားလည္လြယ္ အဆင့္အတန္းေလးလည္းရွိ ေဆြဂုဏ္မ်ိဳးဂုဏ္လည္းမေသး ဟန္ဟန္ပန္ပန္<br />လည္းျဖစ္ အထိုက္အေလ်ာက္ေလးလည္းလူ၀င္ဆံ့ အေတာ္အသင့္လည္းေရာင္းအားေကာင္းတဲ့<br />အစမ်ိဳးက်ေတာ့ ထင္သေလာက္ ျပဳလို႔မရ လြယ္မေယာင္နဲ႔ခက္ တိမ္မေယာင္နဲ႔ နက္ေနတတ္ျပန္<br />အစဟာ ၀မ္းေရးအတြက္ ပရိသတ္ႀကိဳက္တာေလးလည္း တစ္စလုပ္ျပရ အႏုပညာက်န္တာေလး<br />လည္း ကိုယ့္အတြက္တစ္စလုပ္ရနဲ႔ အေလးခ်ိန္မွ်ေအာင္ ျပဳက်င့္ေနထိုင္ခ်င္ေပမယ့္လည္းေပါ့ေနာ္<br />ဟိုေျပာမရ ဆုိမရ ျပင္မရ ျပဳမရတဲ့ ေခတ္ကာလသားသမီးေတြအတြက္ အမိႈက္ကစ ျပသဒ္မီးေလာင္<br />မျဖစ္ရေလေအာင္ အေႏွာင္းဆိုတာ အစေကာင္းမွေသခ်ာမယ့္အေၾကာင္း တတြတ္တြတ္<br />ရြတ္ျပမဆံုး ဆံုးမရင္း ကိုယ့္အစကို ကိုယ္ျပန္ျပဳမလို႔ လွည့္ၾကည့္ေတာ့<br />တစ္စက ျခင္ေထာင္ႀကိဳးခ်ည္ဖို႔ တစ္စက ဖိနပ္ႀကိဳးလုပ္ဖို႔ပဲ<br />ျဖစ္ခဲ့။ ။<br /><br /><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္</span><br />၂၃.၆.၁၀<br />မနက္၀၁း၂၅နာရီLunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8416448764478859827.post-89525239004782853642010-07-12T22:43:00.000-07:002010-07-12T22:48:01.819-07:00ေတြး-သိ-ေမ့<span style="color: rgb(51, 51, 255);">ေတြး-သိ-ေမ့</span><br /><br />ေတြးၿပီးမွ သိျခင္းျဖစ္လာ သိၿပီးေတာ့တစ္ခါ ေမ့ဖို႔ျဖစ္လာ<br />မေတြးရမေနႏိုင္ မသိရမေနႏိုင္ မေမ့ရမေနႏိုင္တဲ့ ဦးေခါင္း<br />ေတာင္စဥ္ေရမရေလွ်ာက္ေတြး ဒါကိုပဲ သိလွၿပီ မွတ္ေန မေမ့ေသးခင္ထိ<br />မေန႔က ဘာဟင္းနဲ႔ စားခဲ့သလဲ ေတြးစမ္း သိရင္ေျပာ ေမ့ရင္ေျပာ အေတြးေတြဟာ<br />ညဖက္မွာ အိပ္မက္အျဖစ္ျပန္သိ ႏိုးလာေတာ့ ေသခ်ာမမွတ္မိ ႏွဖူးေပၚလက္တင္ၿပီးေတြး<br />ဆိုတဲ့စကား ၾကားဖူးသား အဲဒီ့စကားကို ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္အရြယ္တုန္းက ၾကားဖူးခဲ့တာလဲ<br />အဲဒီ့အသိကိုေရာ ဘယ္ခ်ိန္ကစ ေမ့ပစ္ရတာလဲ ေတြးၿပီး သိတယ္ သိၿပီး ေမ့တယ္<br />ေတြးသိၿပီး ေမ့တယ္ ေတြးေတြးၿပီး သိသလိုနဲ႔ ေမ့တယ္ သိသိၿပီး ေတြးသလိုနဲ႔ ေမ့တယ္<br /><div style="text-align: justify;">ေမ့ၿပီးမွ ျပန္ေတြးသိတယ္ ေမ့ၿပီးမွ ျပန္သိေတြးတယ္ အေတြး အသိ အေမ့ ေတြး သိ ေမ့ ေတြး ေမ့ သိ ေတြးေတြး သိ ေမ့ သိသိ ေတြး ေမ့ သိ ေတြးေတြး ေမ့ ေတြး သိသိ ေမ့ သိ ေမ့ေမ့ ေတြး သိ ေတြးေတြး ေမ့ ေတြး သိသိ ေမ့ ေတြး ေမ့ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ သိ ေတြး သိ ေမ့ ေတြးေတြး သိသိ ေမ့ေမ့ သိသိ ေတြးေတြး ေမ့ေမ့ သိ ေမ့ေမ့ ေတြး ေမ့ သိသိ ေတြး သိ ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ ေတြး သိ ေမ့ ေတြး သိ ေမ့ ေတြး ေမ့ သိ ေတြးေတြး သိ ေမ့ သိသိ ေတြး ေမ့ သိ ေတြးေတြး ေမ့ ေတြး သိသိ ေမ့ သိ ေမ့ေမ့ ေတြး သိ ေတြးေတြး ေမ့ ေတြး သိသိ ေမ့ ေတြး ေမ့ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ သိ ေတြး သိ ေမ့ ေတြးေတြး သိသိ ေမ့ေမ့ သိသိ ေတြးေတြး ေမ့ေမ့ သိ ေမ့ေမ့ ေတြး ေမ့ သိသိ ေတြး သိ ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ ေတြး သိ ေမ့ ေတြး သိ ေမ့ ေတြး ေမ့ သိ ေတြးေတြး သိ ေမ့ သိသိ ေတြး ေမ့ သိ ေတြးေတြး ေမ့ ေတြး သိသိ ေမ့ သိ ေမ့ေမ့ ေတြး သိ ေတြးေတြး ေမ့ ေတြး သိသိ ေမ့ ေတြး ေမ့ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ သိ ေတြး သိ ေမ့ ေတြးေတြး သိသိ ေမ့ေမ့ သိသိ ေတြးေတြး ေမ့ေမ့ သိ ေမ့ေမ့ ေတြး ေမ့ သိသိ ေတြး သိ ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ ေတြး သိ ေမ့ ေတြး သိ ေမ့ ေတြး ေမ့ သိ ေတြးေတြး သိ ေမ့ သိသိ ေတြး ေမ့ သိ ေတြးေတြး ေမ့ ေတြး သိသိ ေမ့ သိ ေမ့ေမ့ ေတြး သိ ေတြးေတြး ေမ့ ေတြး သိသိ ေမ့ ေတြး ေမ့ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ သိ ေတြး သိ ေမ့ ေတြးေတြး သိသိ ေမ့ေမ့ သိသိ ေတြးေတြး ေမ့ေမ့ သိ ေမ့ေမ့ ေတြး ေမ့ သိသိ ေတြး သိ ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ ေတြး သိသိ ေမ့ ေတြး သိ ေမ့ ေတြး ေမ့ သိ ေတြးေတြး သိ ေမ့ သိသိ ေတြး ေမ့ သိ ေတြးေတြး ေမ့ ေတြး သိသိ ေမ့ သိ ေမ့ေမ့ ေတြး သိ ေတြးေတြး ေမ့ ေတြး သိသိ ေမ့ ေတြး ေမ့ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ သိ ေတြး သိ ေမ့ ေတြးေတြး သိသိ ေမ့ေမ့ သိသိ ေတြးေတြး ေမ့ေမ့ သိ ေမ့ေမ့ ေတြး ေမ့ သိသိ ေတြး သိ ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ ေတြး သိ ေတြး သိ ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ ေတြး သိ ေတြး သိ ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ ေတြး သိ ေတြး သိ ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ ေတြး သိ ေတြး သိ ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ ေတြး သိ ေတြး သိ ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ ေတြး သိ ေတြး သိ ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ ေတြး သိ ေတြး သိ ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ သိ ေတြး ေမ့ ေတြး သိ ေ မ . သ ိ ေ တ ြ း သ ိ ေ တ ြ း ေ မ ့ သ ိ ေ တ ြ းေ မ ့ ေ တ ြ း သ ိ ေ မ ့ ။ ။ </div><br /><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္</span><br />၆.၁၀.၀၉<br />နံနက္၀၉း၃၆နာရီLunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8416448764478859827.post-69929830099374684642010-07-12T21:26:00.000-07:002010-07-12T21:27:58.794-07:00ကေလးေရွ႕ေရးစာအုပ္<span style="color: rgb(51, 51, 255);">ကေလးေရွ႕ေရးစာအုပ္</span><br /><br />ရွင့္ကိုၾကည့္ရင္ စာအုပ္ေတြခ်ည္းပဲ<br />စာအုပ္ေတြထဲပဲ ရွင္ ခရီးေရာက္တယ္<br />စာအုပ္ေတြထဲပဲ ရွင္ စိတ္ကူးေရာက္ၿပီး ပန္းၿခံစိုက္တယ္။<br />ရွင့္မ်က္စိထဲမွာ ကၽြန္မဟာ<br />စာအုပ္မ်က္ႏွာဖံုးစာေလာက္ မဖြဲ႔ႏြဲ႕ဘူး။<br />ရွင့္အေတြးထဲမွာ ကၽြန္မဟာ<br />စာအုပ္မာတိကာေလာက္ အစီအစဥ္မက်ဘူး။<br />ကၽြန္မေျပာတဲ့ ေစတနာ<br />ကၽြန္မေျပာတဲ့ ေ၀ဒနာ<br />ကၽြန္မတုန္လႈပ္လို႔ ထြက္က်လာတဲ့ စကား<br />ရွင့္စာအုပ္ထဲက စကားလံုးေတြေလာက္<br />ရွင့္ကို မေလးနက္ေစဘူး။မတုန္လႈပ္ေစဘူး။<br />စီးပြားေရး၊လူမႈေရး၊ အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာ<br />ရွင္နဲ႔ဆို ေတာင္မင္းေျမာက္မင္းပဲ။<br />ကၽြန္မ မအိပ္စက္တဲ့ ညေတြထဲ ရွင့္ကို<br />ကၽြန္မ အနမ္းေတြနဲ႔ လံုၿခံဳေရးေပးမိတယ္။<br />ဒါေပမယ့္ ရွင္က<br />မျမင္ရတဲ့ ၾကယ္ေတြထဲ ေၾကြဆင္းတယ္<br />ေရမရွိတဲ့ လေရာင္ထဲ ေပ်ာ္ပါးတယ္<br />ကမၻာမေက်ာ္တဲ့ ပံုျပင္ေတြထဲ အိပ္ေပ်ာ္တယ္။<br />မိုးလင္းလို႔ မ်က္လံုးနွစ္လံုးဖြင့္လိုက္တာနဲ႔<br />ရွင္က စာအုပ္ကို သြားတိုက္တံရွာသလို ရွာေတာ့တာပဲ။<br />စာအုပ္ထဲက စာသားတခ်ိဳ႕ အဓိပၸါယ္တခ်ိဳ႕<br />ရွင့္ရင္ထဲ ေရာက္မလာေသးတဲ့ ေန႔ေတြဆို ညေတြဆို<br />ရွင့္ေရွ႕မွာ ကၽြန္မဟာ အသက္၀၀ရွဴလိုက္ရတာထက္<br />အသက္ေအာင့္ထားရတာ ပိုမ်ားတယ္။<br />ရွင့္ရင္ထဲက စာသားေတြ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ<br />အေ၀းေျပးသြားသလို ရွာေဖြလို႔ မရတဲ့<br />ေန႔ေတြဆို ညေတြဆို<br />ရွင့္ေရွ႕မွာ ကၽြန္မ ခလုတ္မတိုက္မိေအာင္<br />အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ အရာရာအစစ ေသဆံုးေပးရတယ္။<br />ရွင့္မ်က္၀န္းထဲ စကားလံုးေတြ လႈိင္းထန္လို႔<br />ထြက္ေပါက္တစ္ခုလို ကၽြန္မကို ရွင္လွမ္းၾကည့္ရင္<br />ကၽြန္မဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္<br />မိန္းမသားမွန္းမသိေအာင္ က်ကြဲေတာ့တာပဲ။<br />ခုဆိုရင္ ကေလးတစ္ေယာက္ရၿပီ။<br />စာအုပ္ေတြ တစ္အုပ္ၿပီးတစ္အုပ္<br />ရွင္ ေျပာင္းလဲဖတ္သြားတယ္<br />ရွင္ မေျပာင္းလဲဘူး။<br />ကေလးကို ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ေျပာတယ္<br />အသည္းထဲ အိမ္ေဆာက္ၿပီး ထားထားခ်င္တယ္ေျပာတယ္<br />ဘယ္မွာလဲ ကေလးအတြက္<br />ႏို႔မႈန္႔ဗူး၊မူႀကိဳ၊ဘြဲ႕လက္မွတ္၊မိဘ၀တ္<br />ရွင့္စာအုပ္ေတြ ေရာင္းလိုက္မွ<br />ရွင့္ကေလးလက္ထဲ က်လာမယ့္ ေရွ႕ေရး<br />ရွင့္လက္ထဲမွာပဲ ရွိတယ္။ ။<br /><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">ပိုင္သစ္ႏြယ္</span><br />မေဟသီ၊ဇူလိုင္၊၂၀၀၆၊စာ-၁၁Lunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8416448764478859827.post-17391336510243047502010-07-12T21:25:00.000-07:002010-07-12T21:26:25.932-07:00လြမ္းလို႔ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာ<span style="color: rgb(51, 51, 255);">လြမ္းလို႔ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာ</span><br /><br />အိမ္ေခါင္မိုးကို ဖ်က္ခ်လိုက္သလိုမ်ိဳး<br />ဧၿပီမွာ...<br />သမီးတို႔<br />လိမ့္ေနေအာင္ အပူေလာင္ခဲ့ၾက။<br /><br />ဘယ္လို ေျဖာင့္ခ်က္ကမွ<br />အေမ့ကို ျပန္မဆြတ္နိုင္ေတာ့ဘူး...<br />အေဖ့သေဘၤာက<br />အေမ့ဆိပ္ကမ္းကေန တေရြ႕ေရြ႕<br />ဆိပ္ကမ္းသစ္ကေလးအေရွ႔မွာ<br />ေက်ာက္ခ် ရပ္နားပစ္လိုက္တာ...ခုထိ<br />အေမ့ေကာင္းကင္မွာ အလင္းေတြ ညိဳ႕က်သြားေပမယ့္<br />အေမ့မာနေတြကေတာ့ ရဲရဲလင္းလင္း ၀င္းပ<br />ဘာ-မွ-မ-လို-ဘူး ဆိုတာ<br />အေဖ့အတြက္ ေနာက္ဆံုးစကား...တဲ့<br />အေမ့ပုခံုးသားေတြ ညြတ္က်သြားေလာက္ေအာင္<br />ဘ၀ေတြက သိပ္ေလးလံခဲ့မွာ...<br />သမီးခမ်ာ ငယ္ေသးေတာ့ မသိတတ္ခဲ့ဘူး။“<br />အခု...<br />အေဖ မတ္တတ္စမ္းေပးခဲ့တဲ့ ေျခဖ၀ါးမွာ<br />သမီး မားမားရပ္လို႔<br />အေဖတြဲကူခဲ့တဲ့ လက္ေခ်ာင္းေသးေသးေလးေတြက<br />ကြန္ပ်ဴတာ တေျဖာင္းေျဖာင္းရိုက္ေနၿပီ<br />အေဖ အစာခြံ႕ခဲ့တဲ့ ႏႈတ္ခမ္းကေလးမွာ<br />ႏႈတ္ခမ္းနီဆိုးတတ္ေနေပမယ့္<br />အေဖေပးခဲ့တဲ့ သင္ခန္းစာက<br />သမီးကို ခပ္မာမာ ျပ႒ာန္းထားခဲ့ေတာ့...။<br /><br />အေဖ ေမ့ေနခဲ့တာလား...<br />အေဖ့မွာ သားေတြ၊သမီးေတြ မ်ားေနႏိုင္ေပမယ့္<br />သမီးမွာ အေဖတစ္ေယာက္ပဲ ရွိတယ္ဆိုတာေလ<br />အေဖ့အသစ္စက္စက္ သားငယ္ေလးအတြက္<br />သမီးကို ေခ်ာ့ျမွဴခဲ့တဲ့ ေတးခ်င္းေတြက အဆင္သင့္<br />သမီးႀကိဳက္တဲ့ ပံုျပင္ေတြနဲ႔လည္း<br />အေဖ့သားေလး အိပ္တတ္ခဲ့ေရာေပါ့...။<br /><br />အေဖေပ်ာ္ေနတယ္မဟုတ္လား...<br /><br />သမီးတို႔ အသည္းႏွလံုးမွာေတာ့<br />ကၽြဲပုခံုးကို...ထလို႔။ ။<br /><br /><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">အိျႏၵာ</span><br />မေဟသီ၊ဇူလိုင္၊၂၀၀၆၊စာ-၁၅Lunn Set Noe Myathttp://www.blogger.com/profile/04416789095464519359noreply@blogger.com0