ခ်က္ေကာ့ရဲ႕ ေသနတ္
အခန္းနံရံမွာ ေသနတ္တစ္လက္ခ်ိတ္ထား ဇာတ္ေဆာင္အမ်ိဳးသား
တစ္ဦး၀င္လာ နံရံေပၚက ေသနတ္ကို ျဖဳတ္ ေျပာင္းတိုက္ တစ္စစီလုပ္
ေခ်းခၽြတ္ တစ္စစီျပန္တပ္ နံရံမွာ ျပန္ခ်ိတ္ အခန္းျပင္ျပန္ထြက္ ခဏေနေတာ့
အခန္းထဲ ဖင္ထိုင္ခံုတစ္လံုး မႏိုင့္တႏိုင္ တရြတ္ဆြဲၿပီး ကေလးတစ္ဦး
၀င္ေရာက္လာ နံရံမွာ ဖင္ထိုင္ခံုကို ကပ္မွီ ၿပီးေတာ့ခံုေပၚတက္ ေသနတ္ကိုျဖဳတ္
သေဘာက် ၀မ္းသာ တအားၿပံဳး ခံုေပၚကဆင္း ပတ္ေျပး “ဒိုင္းေညွာင့္ ”
“ဒိုင္းေညွာင့္” ေအာ္ ခဏရပ္ “ဘြန္း...မိုင္နိမ္းအစ္စ္ဂ်ိန္းဘြန္း”လို႔ ေျပာ
ရုတ္တရက္ တစ္ခုခုကို သတိရ ခံုေပၚျပန္တက္ အလ်င္စလိုေသနတ္ျပန္ခ်ိတ္
အခန္းျပင္ ထြက္ေျပး ကြမ္းတစ္ယာညွက္ ၾကာလတ္ေသာ္ ေျခသံေဒါက္ေဒါက္
ၾကား အခန္းထဲ ေပါင္တံရွည္မတစ္ေယာက္ ၀င္လာ ဖင္ထိုင္ခံုကိုၾကည့္ နံရံက
ေသနတ္ကို ၾကည့္ ႏႈတ္ခမ္းကိုက္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ အေနအထားမမွန္တဲ့
ေသနတ္ကို ျပန္ျဖဳတ္ ဖင္ထိုင္ခံုမွာထိုင္ ဘာစိတ္ကူးေပါက္တယ္မသိ ေသနတ္
ေျပာင္းရွည္သေလာက္နဲ႔ အာသာေျဖ ႏွီးေႏွာ ၿပီးေသာ္ ေသနတ္ကို တစ္ရွဴးနဲ႔
အရည္စင္ေအာင္သုတ္ ရွက္ကိုးရွက္ကန္း မလံုမလဲ အခန္းျပင္ျပန္ထြက္
မၾကာခင္မွာ ေညာင္နာနာလူတစ္ေယာက္ အခန္းထဲ ထပ္ေရာက္လာ ပံုစံေယာင္
ခ်ာခ်ာ ဟိုဟိုဒီဒီၾကည့္ ေသနတ္ကိုျမင္သြား လွမ္းျဖဳတ္ ေသနတ္ေျပာင္း၀ကိုနမ္း
ေသနတ္ခါးကိုခ်ိဳး အိတ္ထဲက ျဖဴျဖဴအမႈန္႔ေလးေတြ ေျပာင္း၀သိပ္ ေျပာင္းရဲ႕ အျခား
တစ္ဖက္မွာ ႏွာေခါင္းကိုေတ့ နိဗၺာန္ထိ တဆံုးရႈိက္ ပါသမွ် အမႈန္႔ကုန္ေအာင္ရႈိက္
ခံုမွာ ဖြဲတစ္အိတ္လို ပစ္ထိုင္ မိန္းေမာ ေတာ္ေတာ္ေရာက္ အခ်ိန္တေရြ႕ေရြ႕ကုန္
ေခါင္း ဆတ္ခနဲခါ မ်က္လံုးရီေ၀ေ၀ ႏိုးထ အသက္၀င္ ေသနတ္ကို အက်ႌလက္စနဲ႔ပြတ္
အေနအထားမပ်က္ နံရံမွာျပန္ခ်ိတ္ ႏွာရႈံ႕သံျပင္းျပင္း ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႔ ေလွ်ာက္ကုတ္
ေလွ်ာက္ပြတ္ ေလးလံေႏွးကန္ ျပန္ထြက္သြား ခဏအၾကာ အခန္းထဲ သူခိုးမွန္းသိ
ေအာင္ မ်က္ႏွာအ၀တ္မည္းစည္းထားသူတစ္ဦး အသာအယာ ေျခေဖာ့ လွမ္း၀င္လာ
ဂနာမၿငိမ္ ေသနတ္ကို လွမ္းျဖဳတ္ ဖင္ထိုင္ခံုပါ ခ်န္မထား ဆြဲယူမ က်ီးၾကည့္
ေၾကာင္ၾကည့္ အသာအယာ သယ္ေဆာင္ထြက္ခြာ။ ။
လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္
၈.၁၀.၁၀
မနက္ ၀၀း၄၅နာရီ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ဘာေတြ မွန္းေတာ့ သိပ္မသိဘူး.. ဖတ္ေတာ့သြားတယ္..
ReplyDeleteoh my holy gun!!!
ReplyDeleteကဗ်ာလာဖတ္ အိ :)
ReplyDelete