အတိတ္
ေဆာင္းစက္လက္ခိုေနတဲ့ နန္းေတာ္...
မေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ သူရဲေကာင္းမ်ား
ေခ်ာက္ကမ္းပါးျခားေနတဲ့ ညေနရီေတြ
ခုေတာ့...ေၾကကြဲမႈေတြက ပိုးစိုးပက္စက္...။
မိုးဦးေပါက္ရင္...
က်ိန္စာဖတ္မုန္တိုင္းတခ်ိဳ႕ ေရာက္လာလိမ့္မယ္...
လြယ္လြယ္နဲ႔ ေၾကြတတ္တဲ့ စံပယ္ေတြထဲမွာ “သူ”မပါဘူးတဲ့
အရုဏ္ဦးကို ဖြဲ႕ဆိုရင္း ညဥ့္နက္ခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္း
ေထာင္းေထာင္းထေအာင္ေျပာလို႔...။
သြားစို႔...
ႏွစ္ခ်ိဳ႕ရာဇ၀င္ေတြကို မတူးေဖာ္မိေစနဲ႔။
...စတုတၳေျမာက္ေန႔ရက္ေတြကို မုန္းတယ္...
ေသာၾကာရထားစီးလာတဲ့(၁၃)နာရီ
မိန္ရာသီရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေန႔တစ္ေန႔
ခရီးစဥ္ေမ့ေနတဲ့ လက္မွတ္ႏွစ္ေစာင္...
ေတာင္စဥ္ေတြ အထပ္ထပ္ျခားသြားခဲ့ၾကၿပီ။
ေျခလွမ္း(၉၀)အလြန္ရက္စြဲမ်ား
ႏွင္းစက္ပိုးမွ်င္ေတြၾကားက ကေခ်သည္
ကၽြန္မ ရိႈက္ရယ္ေနမိေသးသလားမသိ...။
မေနာ္ဟရီ
စတိုင္သစ္၊ေအာက္တိုဘာ၊Y2K၊စာ-၁၁
No comments:
Post a Comment