တစ္နပ္စား

တစ္နပ္စား

ဆန္ ဆီ ဆား ၾကက္သြန္နီ/ျဖဴ နႏြင္း အခ်ိဳမႈန္႔ အေရာင္တင္ ရွိၿပီဆိုရင္ေတာင္
ဓားပါး(ႀကီး/လတ္/ေသး) ဓားမ ကပ္ေၾကး ဇြန္း ခရင္း ေယာက္ခ်ိဳ ေယာင္းမ ပန္းကန္ျပား
ပန္းကန္လံုး ဆိုဒ္စံု အရြယ္စံု အဆင္သင့္အေနအထားမွာ ထင္း မီးေသြး လွ်ပ္စစ္ ဂက္စ္
တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး လိုရာသံုးႏိုင္ပါက ေရေကာင္းေရသန္႔ ေလေကာင္းေလသန္႔ ေျမေကာင္းေျမသန္႔
(ပတ္၀န္းက်င္ပါ သန္႔ဖို႔လို)တစ္ေနရာရာျဖစ္လ်က္ ဒန္အိုး ဒန္ခြက္ ဒယ္အိုး ဒယ္ခြက္အျပင္ ကန္စြန္းရြက္
ဗူးရြက္ ဟင္းႏုႏြယ္ရြက္ မုန္ညင္းရြက္ ကိုက္လန္ရြက္(တကယ္ကကိုက္လန္ရိုး) ဒန္႔သလြန္ရြက္ ကင္ပြန္း
ခ်ဥ္ရြက္ ဆူးပုတ္ရြက္ ေခြးေတာက္ရြက္(ေဂြးေတာက္ဟုအသံထြက္ရန္) ပဲေတာင့္ရွည္ ဖေလာင္ေတာင္
ေမႊး ဗံုလံုသီး ရံုးပတီသီး ဒန္႔သလြန္သီး ဗူးသီး ၾကက္ဟင္းခါးသီး သံပုရာသီး ေရွာက္သီး ေျပာင္းဖူး
ငေပ်ာဖူး စသျဖင့္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ဟင္းလ်ာ အေၾကာ္/အေလွာ္/အျပဳတ္/အသုတ္နဲ႔ အရည္ေသာက္
အတြက္ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ စိမ္းစိမ္းစိုစို သင့္ေတာ္သလိုစီမံ ၾကက္သား ၀က္သား အမဲသား(ေခြးသားနဲ႔
မမွားေစရ) ဆိတ္သား ငါး ဂဏန္း ပုဇြန္ ျပည္ႀကီးငါး(ကင္းမြန္ဟုလည္းေခၚ) ၾကက္ဥ ဘဲဥ (အတုအပသတိျပဳ)
အရသာေတြ႕ရာ အသားဟင္းလ်ာတစ္မည္မည္အား(တစ္မယ္မယ္ဟုနားလည္ေပး) အေလးျပည့္ျပည့္
၀င္း၀င္းစိုစို ရရွိၿပီးေနာက္ အာလူး ခရမ္း ေရႊဖရံု ခရမ္းခ်ဥ္သီး စတာေတြနဲ႔ အာေတြ႕သည့္အတိုင္း
ေရာႏိုင္ ေႏွာႏိုင္ေသးသည္သာမက ျပည္သူ႔အခ်စ္ေတာ္ငပိေရက်ိဳရဲ႕ ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါမ်ားအျဖစ္
သရက္ကင္း ဆလပ္ရြက္ ပူစီနံ ေရွာက္ရြက္ တမာခ်ဥ္ ကတက္ခ်ဥ္ ဟင္းဂလာခ်ဥ္ ပဲပင္ေပါက္ ကန္စြြန္းရိုး
ပ်ိဳပ်ိဳအိုအိုတို႔ အသည္းစြဲ ဒညင္းသီး (အစိမ္း/အျပဳတ္/မီးဖုတ္/ဆားေရစိမ္) သခြားသီး ခရမ္းကၽြတ္သီး
မုန္႔လာဥ သို႔ကလိုအဆင္ေျပရာ စပ္ဟပ္ခ်က္ျပဳတ္ၿပီးသကာလ ျမန္မာ့ဓေလ့အရ အခ်ိဳတည္း အစာပိတ္ရန္
လက္ဖက္ရည္ ေကာ္ဖီ ႏြားႏို႕ ပူလိုက ပူေစ လိုင္ခ်ီး ကိုလာ စပတ္ကလင္ လိေမၼာ္ နာနတ္ ေအးလိုက ေအးေစ
သြားေကာင္းသူမ်ား ထန္းလ်က္ ႀကံသကာ ငွက္သိုက္မုန္႔ျဖင့္ သံုးေဆာင္လိုက သံုးေဆာင္ ရာသီေပၚစာ ပန္းသီး
သစ္ေတာ္ ဆီး(ဇီးဟုအသံထြက္) နာနတ္ ၾကက္ေမာက္ ဖရဲ မင္းဂြတ္ လိေမၼာ္ ေထာပတ္ ကနစို ငွက္ေပ်ာ သရက္
သခြားေမႊး ဒူးရင္း(ေပါင္ရင္းထိမေရာက္) အုန္းသွ်စ္ ကန္းစြန္းဥနီ/ျဖဴ ပဲျမစ္ ထန္းျမစ္ ထန္းသီးဆံ ထန္းသီးမုန္႔
သာကူက်ိဳ မုန္႔လက္ေဆာင္း မုန္႔လက္ေကာက္(ျမန္မာေဂ်ဒိုးနတ္) မုန္႔ၾကာစိ ေရႊရင္ေအး ထိုးမုန္႔ လမုန္႔
ဘီစကစ္ ကြတ္ကီး ေ၀ဖာ ပူတင္း ေခ်ာကလက္နဲ႔ မလံုေလာက္လွ်င္ ေနၾကာ ကြာစိ သရက္ျပား ဇီးေတာ္ဖီ
သၾကားလံုး ကပ္ေစးႏွဲမ်ားလည္း ရွိေသးသလို လက္ဖက္သုပ္ ဂ်င္းသုတ္ ပဲျခမ္းသုတ္ ေရွာက္သီးသုပ္
သရက္သီးမဆလာ မာလကာသီးမဆလာ ႀကိဳက္နွစ္သက္ခံတြင္းေတြ႕ရာ ေရြးခ်ယ္မွီ၀ဲ ဇိမ္ခံ အဆီရစ္
ထမင္းလံုးစီ စည္းစိမ္တက္ေစဖို႔အလို႔ငွာ ခ်ိဳ/ခ်ဥ္/ငန္/စပ္/ေပါ့/စိမ့္/ဖန္/ခါး အရသာမ်ားအား ခံစားသိရွိ
ဘ၀င္သည္းခိုက္ အရင္းစိုက္ႏိုင္တဲ့ လွ်ာေကာင္းေကာင္းတစ္ေခ်ာင္း သင့္မွာရွိပါေစေၾကာင္း။ ။



လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္
၂၁.၆.၁၀
ည ၁၁း၄၀နာရီ

အိမ္နဲ႔ေ၀းေသာ တနလၤာေန႔အေၾကာင္း

အိမ္နဲ႔ေ၀းေသာ တနလၤာေန႔အေၾကာင္း

အိပ္မေပ်ာ္ဘူး
စမ္းေခ်ာင္းကေလးအဖ်ားမွာ ဓားခုတ္သံေတြၾကားရ
အပြင့္မပါေသာ သစ္ပင္ရဲ႕
ေနေရာင္ျခည္မ်ားၾကား
တစ္ျခမ္းပဲ့ ရနံ႔မ်ားလည္း
ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ အပိုင္းပိုင္းျပတ္က်ရာ
ခႏၶာကိုယ္ကို ေျဖခ်ဖို႔
တို႔ထိလာေသာေလႏွင့္ လူစိမ္းမ်ားလက္ထဲ
ပြဲလမ္းသဘင္မ်ားလည္း
အဆန္းတၾကယ္ တိတ္ဆိတ္
နယ္ေျမသစ္
အေမနဲ႔ ၿမိဳ႔ကေလးကို ႀကိဳးေလွ်ာ့ၿပီးထားခဲ့ရာ
ေလာကဓံအသစ္
ဒုကၡအသစ္နဲ႔
အေမွာင္ကို ေဖာက္ထြင္းရတာ ေမာတယ္။
ကစ္(စ)မီကြစ္ ပန္းကေလးရဲ႕
ဆူညံေသာ လေရာင္ေခၚသံလမ္းကေလးေပၚ
အတူတကြ
ကၽြန္ေတာ္က
ဆိုက္ပရပ္စ္လမ္းေပၚ
စိုက္၀င္ေနတဲ့
ဓားေျမွာင္တစ္ေခ်ာင္းဆီေလွ်ာက္လို႔
လတ္တေလာ
ကၽြန္ေတာ့္ျပဇာတ္မ်ား
ပူျပင္းစြာ ေပါင္မုန္႔တစ္လံုးထဲ အစိမ္းေသခဲ့ရ။
အိမ္နဲ႔ေ၀းခဲ့ရာ။ ။

ခရမ္းျပာထက္လူ
ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာ၊ေဖေဖာ္၀ါရီ၊၂၀၀၁၊စာ-၅

မိန္ရာသီရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေန႔

မိန္ရာသီရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေန႔

ႏွင္းေငြ႔ေတြ ေ၀ေနတဲ့ လမ္းကေလး
သူ႔တစ္ကိုယ္တည္း အေ၀းကို ေငးလို႔...။
ဆိုင္းမႈိင္းေဖ်ာ့ေတာ့လြန္းေပမဲ့
ၿမိဳ႔ကေလးရဲ႕ “ကဗ်ာ”ဆိုတာ
အဲဒီေန႔မွာ...ရွိခဲ့တယ္
နားလည္မႈေတြ တနင့္တပိုး ထမ္းထားရတဲ့
ကိုယ့္ကမ္းပါးေလးေပၚမွာ
မုတ္သံုမိုးေတြ တေဖြးေဖြးရြာခဲ့။
တကယ္တမ္းက်ေတာ့
မုန္တိုင္းေတြကို ဟားတိုက္ေမာင္းထုတ္ပစ္လိုက္ရတာ
ခါးက်င္လြန္းလွပါတယ္။ ။

မေနာ္ဟရီ
Beauty၊ႏို၀င္ဘာ၊Y2K

တမန္ေတာ္သီခ်င္း

တမန္ေတာ္သီခ်င္း

သူမရဲ႕ ျပန္ေနက်လမ္းကေလးမွာ
ေငးရီေစာင့္ၾကည့္ခဲ့ဖူးတယ္။

အေ၀းဆီ
ဟိုးအေ၀းဆီ
သူမတိုး၀င္ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့အခါ
ငါ့ကိုယ္ငါ တေယာကေလးလုပ္ၿပီး ထိုးေနခဲ့မိတယ္။

အဲ့ဒီတေယာသံေလးထဲမွာ
(တိတ္တဆိတ္)
အိပ္မက္ထဲ ၀င္လာခဲ့တဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားေတြရွိတယ္။

အဲ့ဒီတေယာသံေလးထဲမွာ
ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားေနခဲ့ရတဲ့ ငါ့မနက္ျဖန္ေတြရွိတယ္။

အဲ့ဒီတေယာသံေလးထဲမွာ
အိမ္ျပန္သြားတဲ့ သူမကို ေငးရီေစာင့္ၾကည့္ခဲ့ရတယ္။

အေ၀းဆီ
ဟိုးအေ၀းဆီ
သူမတိုး၀င္ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့အခါ
(အဲ့ဒီတေယာသံေလးထဲမွာပဲ)
ငါ့ကိုယ္ငါ တေယာကေလးလုပ္ၿပီး ထိုးေနခဲ့မိျပန္တယ္။ ။


စိုးမင္းေအာင္(လသာ)
ျမားနတ္ေမာင္၊ဇန္န၀ါရီ၊၂၀၀၁၊စာ-၁၆

လူ၀င္စားေတြထိုင္တဲ့ ကေဖး

လူ၀င္စားေတြထိုင္တဲ့ ကေဖး

ဂစ္တာတီးမယ္
ပန္းခ်ီဆြဲမယ္
ကဗ်ာေရးမယ္
ေအာင္ျမင္လာတဲ့ တစ္ေန႔က် ျပန္ေပးမယ္
ငါတို႔ကို ေငြရင္းစိုက္ထားစမ္းပါ ဘဏ္တိုက္ႀကီးေတြရယ္။

ေဆးေပါ့လိပ္ ပါးစပ္မွာခ်ိတ္
စိတ္ကူးေတြ တြင္းတူးၾက
ေဇာက္နက္နက္ လက္ဖက္ရည္ခြက္ေတြနဲ႔
ေန႔နဲ႔ညကို တြယ္တာၾက
ေရနံတြင္း ဆယ္တြင္းမွာ
တစ္တြင္းေလာက္ပဲ ေသခ်ာပါသတဲ့
အရပ္ဆယ္မ်က္ႏွာမွာ
လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္က ပိုက်ိန္းေသၾက။

ဟိုတုန္းက ပါရီလို
ကေဖးတစ္ခုခုမွာ ဆံုခ်င္ၾက
လူသစ္စိတ္သစ္နဲ႔
ဘ၀ေတြ ဘ၀ၿပီး ဘ၀ေျပာင္းၾက။

မြန္႔ခ်္လား
ဆီလ္ဗီယာ ပလာ့သ္လား
ၿမိဳ႕မၿငိမ္းလား
အခုတင္ အမည္ေျပာင္းၿပီး
ထြက္သြားတယ္။

အႏုပညာဆိုတာ
ေက်ာသားရင္သားမခြဲျခားဘဲ
လူေတာထဲ ပစ္ပယ္ခံဖို႔
ငါတို႔ ျပန္လာၾကတာေပါ့။ ။

၀င္းျမင့္
ရနံ႔သစ္၊စက္တင္ဘာ၊Y2K၊စာ-၃၆

စိမ္းသူ

စိမ္းသူ

ရာသီဥတုက
ငါ့အသက္ကို လုတယ္။

ငါ့မွာ
ရင္ဘတ္ဓားတန္းလန္းႀကီးနဲ႔
ဘ၀နဲ႔ေ၀းရာ ေငးေငးေနရ
ဘ၀နဲ႔ေ၀းရာ လြမ္းလြမ္းေနရ။

ငါ့ကိုရတဲ့ အႏုပညာၾကမ္းရွရွမွာ
ငါ့အသားမဲရ
ငါ့ဖိနပ္ပါးရ
ငါ့အဆုတ္နာရ။

အဆင္မေျပတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက
ငါ့ဆီလာတယ္။
အဆင္ေျပတဲ့ သူငယ္ခ်င္းဆီ
ငါက သြားတယ္။

ငါေသာက္တဲ့ လက္ဖက္ရည္
စားပြဲထိုး အလြတ္မရဘူး။
ငါမေသာက္တဲ့ “ျပန္ဆိုေတး”
ဆိုင္ရွင္ အလြတ္မရဘူး။

မေန႔က
ေန႔သြင္းျပည့္တယ္
ေမြးေန႔ဆိုလား
ငါ မေတြ႔ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့တာ။ ။

စိုင္း၀င္းျမင့္
ရနံ႔သစ္၊စက္တင္ဘာ၊Y2K၊စာ-၃၅

ငွက္၀င္စားျမစ္

ငွက္၀င္စားျမစ္
(အတၱရုပ္ပံုလႊာ)

သစ္ပင္တစ္ပင္တည္းနဲ႔ အပ်ံမတတ္ဘူး
အေတာင္ပံတစ္ခုတည္းနဲ႔လည္း တစ္ေတာလံုး မပ်ံႏိုင္ဘူး
ေတာင္တန္းနဲ႔ ပင္လယ္ၾကား
အသိုက္ဖြဲ႕ပံုမ်ား
(သူ႔မွာ...)
ေလရိုင္းထဲ
ကမ္း
ၿပိဳ
ေန
ရ
ေတာ့
တယ္။ ။

ေအာင္ေ၀း
ကလ်ာ၊ဇန္န၀ါရီ၊၂၀၀၁

ကမ္းေျခ

ကမ္းေျခ

ပန္းေတြ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ မပြင့္တဲ့ ရာသီေတြထဲ
ေကာင္းကင္ယစ္မူး ကခုန္
ျမက္ၿခံဳပုတ္တို႔ ပိျပား

တကယ့္ကို
ထီးထီးမားမား
ေက်ာက္ျဖစ္သြားတဲ့ နက္ေက်ာေက်ာ ေအာ္သံတစ္ခုကို
မ်က္ကြယ္ျပဳၿပီး
ရပ္ေန။

သင္းကြပ္ထားတဲ့ ၾကယ္စင္ အပဲ့အက်ိဳးေတြနဲ႔
အ၀ါေရာင္ ငွက္ေတြ ေလဟုန္မစီးတဲ့ည
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း ေက်ာက္ေဆာင္
ကမ္းေ၀းခဲ့ လႈိင္းမ်ား။

ေဟာသည္မွာေတာ့
ကမ္းေျခတစ္ခုက
ေစာင့္စားျခင္းနဲ႔ အိမ္ေထာင္ရက္သားက်ခဲ့။ ။

သစ္ေကာင္းအိမ္
ခ်ယ္ရီ၊ဒီဇင္ဘာ၊Y2K၊စာ-၁၀

အရိုင္းေတး

အရိုင္းေတး

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ လက္က်န္တခ်ိဳ႕နဲ႔
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ သယ္ေဆာင္လို႔
ေကာင္းကင္တစ္၀က္
စပယ္တစ္ခင္း
အတိအက် ငါ့ျမင္းခြာသံေတြေအာက္
ရနံ႔သစ္နဲ႔ ဥယ်ာဥ္
ထားခဲ့။

ဒါ...အျမင့္ဆံုးဘားရဲ႕ ဂီတ
ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းျပတ္ခဲ့တယ္
ကမၻာေျမေရ...

စိတ္ခ်
ခ်စ္သူေတြအတြက္
သီခ်င္းမေသ။ ။

မင္းေဆြႏွစ္(မံုရြာ)
ကလ်ာ၊စက္တင္ဘာ၊၁၉၉၉

ထင္းေခြသူ

ထင္းေခြသူ

လူခ်င္းထိခိုက္သံ ၾကားရမွမဟုတ္ပါဘူး
၀တ္မႈန္ကေလးရဲ႕ သြားသံလာသံကိုၾကားရတာလည္း
ဘ၀ပဲ...။
အဲဒီေန႔မွာမွ ငါကလည္း ထင္းရွာထြက္ခဲ့မိတယ္
ေနာက္ဆံုးေတာ့
သစ္ပင္ေတြကို ေသခိုင္းရမယ့္အစား
ပုဆိန္ကို ငါသတ္လိုက္တယ္။ ။

တာရာမင္းေ၀
ခ်ယ္ရီ၊ႏို၀င္ဘာ၊Y2K၊စာ-၇

ေၾကာင္

ေၾကာင္

သူဟာ ေၾကာင္တစ္ေကာင္ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္
သူဟာ ငါးတစ္ေကာင္မွ မစားဖူးဘူး
သူ႔အေဖလည္း ငါးတစ္ေကာင္မွ မစားဖူးဘူး
သူ႔အဖိုးလည္း ငါးတစ္ေကာင္မွ မစားဖူးဘူး
(သူဟာ ေၾကာင္တစ္ေကာင္ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္)
သူ႔ရန္သူေတြက သူ႔အေၾကာင္းေရးဖြဲ႕ထားတဲ့ ကဗ်ာေတြ
ဖတ္ၿပီး သူငိုတယ္
ဒါေပမယ့္ သူဟာ ေၾကာင္တစ္ေကာင္ ျဖစ္တယ္
သူက ေမွာင္ထဲမွာ ျမင္ႏိုင္တယ္ေလ
သူဟာ ျပင္သစ္ဘာသာနဲ႔ ေခ်ာင္းဆိုးၿပီး
ဂ်ာမန္ဘာသာနဲ႔ သမ္းေ၀တတ္တယ္
“ေၾကာင္တစ္ေကာင္ရဲ႕ တစ္ေန႔တာ”
စာအုပ္ကို ျမန္မာဘာသာနဲ႔ ထုတ္ေ၀ခဲ့တယ္
အဲဒီစာအုပ္ဟာ ေရာင္းစြံခဲ့ေလေတာ့
သူဟာ ေၾကာင္တစ္ေကာင္ျဖစ္ေၾကာင္း ပိုေသခ်ာလာတယ္
ကုတ္အက်ႌႀကီးႀကီးထဲမွာ
သူ႔ကိုယ္လံုးေသးေသးေလးဟာ ျမဳပ္ေနတတ္ၿပီး
သူ႔ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္မႈေတြကို
ကုတ္အက်ႌ ဘယ္ဘက္အိတ္ထဲမွာ ထည့္ထားတတ္တယ္
(ညာဘက္အိတ္ထဲမွာေတာ့ မက္ေဒါနားနဲ႔ လီနင္ရဲ႕ ဓာတ္ပံုေတြရွိတယ္)
သူ႔ကုိ မယံုၾကည္သူေတြက
၅.၂စင္တီရွိတဲ့ ႏႈတိခမ္းေမြးကို
အတုႀကီးေတြလို႔ ေျပာၾကတယ္
ဒါေပမယ့္ သူ႔လက္သည္းေတြကိုေတာ့ အားလံုးေၾကာက္ရြံၾကရဲ႕
သူဟာ ၿမိိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ကို ခုန္အုပ္ႏိုင္တယ္
ပင္လယ္ထဲမွာ ေမ်ာလာတဲ့ စံပယ္ပန္းေလးတစ္ပြင့္ကို
ဟိုတယ္တစ္ခုေပၚကေနၿပီး အနံ႔ခံႏိုင္တယ္
စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲမွာ ပုန္းေနတဲ့ ၀ါက်တစ္ေၾကာင္းကို
မွန္ေျပာင္းတစ္လက္နဲ႔ ၾကည့္တတ္တယ္
(သူဟာ ေၾကာင္တစ္ေကာင္ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္)
သူဟာ မနက္တိုင္း ႏြားႏို႔မွန္မွန္ေသာက္တယ္
ေလကို ၀၀ရွဴသြင္းတယ္၊သတင္းစာဖတ္တယ္
ေပါင္ခ်ိန္တယ္၊ေရႊေစ်းအတက္အက်ကို မွတ္သားတယ္
ၿပီးရင္ ေဂါက္ရိုက္တယ္
ၿပီးရင္ ဘီယာေသာက္တယ္၊ေခတ္ေပၚကဗ်ာ(မာရ္နတ္
မင္းေမ့ေဆးျပယ္ေသာအခါ)ဖတ္တယ္
နတၳိ၀ါဒီေတြဆီ ဖုန္းဆက္တယ္
သူဟာ ေရခဲေသတၱာထဲမွာ ေဆာင္းကို သိမ္းထားၿပီး
မီးလင္းဖိုထဲမွာ ေႏြကို ၀ွက္ထားတယ္
ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာေတာ့ မိုးဟာ ရြာသြန္းအၿမဲ
၀က္သစ္ခ်ပင္ႀကီးက အရြက္ေတြ ေၾကြေတာ့
သူအသက္ ၄၀ ရွိၿပီ
ေႏြတစ္ရက္မွာ
သူဟာ
မိန္းမတစ္ေယာက္ လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ အခန္းတံခါးေသာ့ကို
လႊင့္ပစ္ၿပီး
ပင္လယ္ဆီ ထြက္လာခဲ့တယ္
ငါးတစ္ေကာင္အေၾကာင္း ေဟာေျပာဖို႔ပါ။ ။

ေနမ်ိဳး
၂၀၀၀.၈.၂၆
ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာ၊ႏို၀င္ဘာ၊Y2K၊စာ-၅

အတိတ္

အတိတ္

ေဆာင္းစက္လက္ခိုေနတဲ့ နန္းေတာ္...
မေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ သူရဲေကာင္းမ်ား
ေခ်ာက္ကမ္းပါးျခားေနတဲ့ ညေနရီေတြ
ခုေတာ့...ေၾကကြဲမႈေတြက ပိုးစိုးပက္စက္...။

မိုးဦးေပါက္ရင္...
က်ိန္စာဖတ္မုန္တိုင္းတခ်ိဳ႕ ေရာက္လာလိမ့္မယ္...
လြယ္လြယ္နဲ႔ ေၾကြတတ္တဲ့ စံပယ္ေတြထဲမွာ “သူ”မပါဘူးတဲ့
အရုဏ္ဦးကို ဖြဲ႕ဆိုရင္း ညဥ့္နက္ခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္း
ေထာင္းေထာင္းထေအာင္ေျပာလို႔...။

သြားစို႔...
ႏွစ္ခ်ိဳ႕ရာဇ၀င္ေတြကို မတူးေဖာ္မိေစနဲ႔။
...စတုတၳေျမာက္ေန႔ရက္ေတြကို မုန္းတယ္...
ေသာၾကာရထားစီးလာတဲ့(၁၃)နာရီ
မိန္ရာသီရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေန႔တစ္ေန႔
ခရီးစဥ္ေမ့ေနတဲ့ လက္မွတ္ႏွစ္ေစာင္...
ေတာင္စဥ္ေတြ အထပ္ထပ္ျခားသြားခဲ့ၾကၿပီ။

ေျခလွမ္း(၉၀)အလြန္ရက္စြဲမ်ား
ႏွင္းစက္ပိုးမွ်င္ေတြၾကားက ကေခ်သည္
ကၽြန္မ ရိႈက္ရယ္ေနမိေသးသလားမသိ...။

မေနာ္ဟရီ
စတိုင္သစ္၊ေအာက္တိုဘာ၊Y2K၊စာ-၁၁

တစ္ေန႔တာ

တစ္ေန႔တာ

ေတြ႔ၾကေတာ့လည္း အဲဒီသီခ်င္းႀကီးဟာ မ်က္ႏွာမသာမယာနဲ႔
၀ိုး၀ိုးေ၀းေ၀းအသံျပဳလို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို တံတ်ာေတရွင္တယ္
စိတ္ရွည္လက္ရွည္ေနာက္ဆုတ္ေပးၿပီး နားခ်ဥ္ခဲ့တယ္

မရဲဘဲရင့္တဲ့ အတင္းေျပာသူေတြနဲ႔လည္း ဆံုတယ္
စာမ်က္ႏွာကို ေသေနတဲ့ ဗံုလိုတီးခတ္ၿပီး လက္ရံုးေရးျပတယ္။
အဲဒီ့အခ်ိန္မွာပဲ “ေတာ္ေတာ့...ေတာ္ေတာ့”လို႔
ကုလားအုတ္ႀကီးတစ္ေကာင္က ေအာက္အီးအီး၀င္“အြတ္”တယ္
ၿပီးမွ သူတို႔ခ်င္း မိတ္ျဖစ္ေဆြျဖစ္ စကားဆက္မ်ားတယ္

ကိုယ့္ေၾကာင့္ပဲ သူ႔ကိုယ္သူသည္းခံထားရသလို ဘတ္စ္ကားကေျပာတယ္
၀ါသနာပါတိုင္း ေရႊမန္းတင္ေမာင္လုပ္လို႔ မရမွန္း သူမသိဘူး
စာေရးႀကီးကလည္း ဒႆနဟၿပဲနဲ႔ တစ္ခရီးစာေနထိုင္တယ္
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း လူပဲ၊နည္းနည္းနဲ႔က်ဲက်ဲေတာ့ စိတ္ညစ္တယ္။

အိမ္ေရာက္ၿပီ...
ကိုယ့္ကိုဖြင့္တဲ့ ေသာ့ကေလး ကိုယ္ျပန္ေကာက္ရလိုက္ၿပီ
၁-၁/၂လရွိတဲ့ သားေလးက“ေအး...ေအး”လို႔ လွမ္းေခါင္းညိတ္တယ္
ခ်မ္းေျမ႕လိုက္တာကြယ္၊ခုမွပဲ အေမာေတြ တေဗာက္ေဗာက္ကြာက်တယ္။
စိတ္ခ် သား
အေဖ အိမ္ကို ျပန္လာခဲ့ၿပီပဲ
တျခားဘယ္ကိုမွ မျပန္ေတာ့ဘူး။ ။


တာရာမင္းေ၀
စတိုင္သစ္၊ေအာက္တိုဘာ၊Y2K၊စာ-၁၀

လမိုက္ညႏွင့္ လက္ထပ္ျခင္း

လမိုက္ညႏွင့္ လက္ထပ္ျခင္း

ငါ့ရဲ႕ အတိတ္ေဟာင္းထဲမွာ
မိုးတိမ္ေတြ ၿပိဳက်လာဦးမယ္
ကမၻာႀကီးကေတာ့ မုသာ၀ါဒေတြနဲ႔ ေဖာင္းပြ
ကာလလက္တံနဲ႔အတူ ေရြ႕လ်ားေနတဲ့
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကေတာ့
ေဒါသတႀကီးနဲ႔ပဲ သူ႔ကိုယ္သူ စုတ္ၿဖဲပစ္လိုက္တယ္။

ခ်စ္ဦးသူရဲ႕ မ်က္ႏွာႏြမ္းႏြမ္း
ငါက ေခတ္ႀကီးတစ္ေခတ္လံုး လြမ္းခဲ့ရတာ
သတိရလို႔ ျပန္ၿပီး တူးေဖၚၾကည့္လိုက္တယ္
အေနာက္ေတာင္ မုတ္သံုေလရဲ႕ ရယ္ေမာသံ
သူက မနက္ျဖန္ေတြကို ငါ့ဆီက သယ္ေဆာင္သြား
စကားတစ္ခြန္းေတာင္မွ ေျပာခြင့္မရလိုက္ဘူး။

စကားလံုး အက်ိဳးအပဲ့ေတြနဲ႔
ဒုကၡပင္လယ္ေသတစ္ခု၊ငါ့ခႏၶာကိုယ္ထဲ ၀င္ပုန္းေနတယ္
အေရွ႕မွာ ေမွာက္ထားတဲ့ ဖဲတစ္ခ်ပ္ေတာ့ရွိရဲ႕
ဘာဖဲလည္းဆိုတာ ငါကိုယ္တိုင္မသိ
မိုးတိမ္ေတြ တအိအိၿပိဳက်လာခါနီးၿပီ

အတိတ္ေဟာင္းကလည္း
ငါ့ဆီတျဖည္းျဖည္း ခ်ဥ္းကပ္လာေနၿပီ
သစ္ေျခာက္ပင္ရဲ႕ လက္ဖ်ံရိုးေတြက
လမင္းကို ရိုက္ခ်လိုက္တယ္။

အက်ည္းတန္လြန္းတဲ့ လမိုက္ည
ငါ့ရင္ခြင္ထဲက်မွ လွခ်င္လည္း လွေစေတာ့
ဘ၀ဆိုတာ ကိုယ့္အက်ိဳးေပးနဲ႔ ကိုယ္။ ။

ကိုႏိုင္း
မေဟသီ၊ေအာက္တိုဘာ၊Y2K၊စာ-၁၂

ခ်စ္ျခင္းသို႔ေတး

ခ်စ္ျခင္းသို႔ေတး

လွ်ိဳ႕၀ွက္စြာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ၾကည္ႏူးခဲ့ဖူးရဲ႕ ေမေမ
ဤကမၻာေျမရဲ႕ နံရိုးကေလးထဲ။

ေတာအုပ္၊ေတာင္တန္း၊ႏွင္းဆြတ္ပန္းပြင့္
စိမ္းလန္း သမုဒၵရာနဲ႔ ရြက္ေလွကေလး
လျပာျပာ ေကာင္းကင္ေျမမိုးတို႔ဟာ
စၾက၀ဠာရဲ႕ အဆင္တန္ဆာသာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘယ္ေလာက္ပဲ
ေအးစက္စက္
ပင္ဂြင္းငွက္ကေလးေတြနဲ႔
၀င္ကစြပ္၊ကႏုကမာ
ႏွင္းဖံုးေတာင္တန္းေတြဟာ
ျဖဴေရာင္ စင္ေရာင္ တလွ်ပ္လွ်ပ္
ေနျခည္ကို ၀ါးမ်ဳိ ႀကံ႕ခိုင္ဆဲ ရွိၾကတယ္။

လွ်ိဳ႕၀ွက္စြာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနဆဲပဲ ေမေမ
ဒီခႏၶာအိမ္ေလး
ေႏြးေထြးစြာ လဲေလ်ာင္းဖို႔
ႏွင္းတၿဖိဳက္ၿဖိဳက္ လြမ္းလိုက္တာ
မိုးကာင္းကင္ႀကီးရဲ႕ ေတးကဗ်ာပါ။ ။

ၾကယ္စင္မွဴးေ၀
ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာ၊ေအာက္တိုဘာ၊Y2K၊စာ-၁၀

ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္ ကိုယ့္ကမၻာ

ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္ ကိုယ့္ကမၻာ

ကိုယ့္ကဗ်ာ ကိုယ့္အေရးအသား ကိုယ့္အေတြးအေခၚ ကိုယ့္၀ါက် ကိုယ္လိုင္းေတြအတြက္ ကိုယ့္ဖရီး ဘေလာ့ဂ္ တစ္ခုကို နီးရာေဘာ္ဒါေဘာ္ၾကြက္ဆီ ေခ်ာ့တစ္လွည့္ ေျခာက္တစ္ခါ ေတာင္းပန္ၿခိမ္းေျခာက္ရင္း ကမၻာ့ ကြန္ ယက္ထဲ ၀င္ေရာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားခ်ိတ္ဆက္ျခင္းမွာ ကိုယ့္နည္းပညာ ကိုယ့္ေလ့လာမႈ ကိုယ့္ထိုးထြင္းဥာဏ္ နည္းပါးမႈက ကိုယ့္တင္ဆက္မႈေတြကို ထစ္အေႏွာင့္ေႏွးေစသလို ကိုယ္ဆည္းပူးရမယ့္ ဘေလာ့ဂ္ဘာသာ ရပ္ပို႔ခ်သူ ကိုယ့္အရင္းဆံုး ေဘာ္ဒါေဘာ္ၾကြက္ဆီ ေရာက္ရွိရန္မွာ အျမန္ကေလး ကားေျပးစီးရင္ေတာင္မွ တစ္ နာရီေလာက္ၾကာရွည္ေနေလေတာ့ (ဒါေတာင္သေကာင့္သားကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတြ႔ရဖို႔ မလြယ္ကူေသး ဖုန္း ကေလးပါ ေျပးႀကိဳဆက္ထားပါမွ ေသခ်ာခ်င္)ကိုယ့္မွာ ဒီအရပ္နဲ႔ ဒီဇာတ္ သမမွ်တေအာင္ ၾကည့္က်က္“က” ေန ရတဲ့ ကိုယ့္ေန႔စြဲေတြခမ်ာ ေယာင္ခ်ာခ်ာနဲ႔ ဦးစြာပထမ ကိုယ့္အိမ္သံုးကြန္ပ်ဴတာထဲ ေဇာ္ဂ်ီကို အရင္ပင့္ ႏွစ္ထပ္ စာလံုးရိုက္နည္းရွာ မျဖစ္ညစ္က်ယ္ ကိုယ့္ပို႔စ္ေလးေတြ တင္ရဖို႔အေရး ၀င္းရက္ဆက္ခ်ာနဲ႔ ရိုက္ၿပီးသား ကိုယ့္ ကဗ်ာဖိုင္ေတြကို မိုက္ခရိုေဆာ့၀ဒ္ထဲ ထည့္ကာထည့္ကာ ေဇာ္ဂ်ီဖိုင္အျဖစ္ မခ်ိန္းတတ္ျပန္ေတာ့ ကိုယ္တင္ ခ်င္ သမွ် ကိုယ့္ပို႔စ္အားလံုး အစအဆံုး ေဇာ္ဂ်ီနဲ႔ပဲ ေျပာင္းရိုက္ရျပန္ တစ္ခ်ိဳ႕ပို႔စ္ေတြအတြက္ လိုအပ္တဲ့ စကားေျပ စာ စီပံုမ်ိဳး မစီတတ္ေလျပန္ရာ ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ဟာ မစိုမေျခာက္အက်ႋီတစ္ထည္ ၀တ္ထားရသူလိုလို ဘာလိုလို ခံ စားရင္းတန္းလန္း ကမၻာနဲ႔အ၀ွမ္း ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္ကို ဖြင့္ၾကည့္ၾကတဲ့ ေကာင္တာေခၚ ႀကိမ္ႏႈန္းျပဒိုင္ခြက္ မတပ္ တတ္ျပန္ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္ထဲ မ်က္စိလည္လမ္းမွား လာေရာက္လည္ပတ္ၾကသူမ်ားရဲ႕ ဆဲစာ ဆိုစာေလးေတြ ႀကံဳ ရင္ႀကံဳသလို ေရာက္ရွိေၾကာင္း ၀င္သြားေၾကာင္းလင့္ခ္လုပ္သြားေၾကာင္း စသျဖင့္ လက္ေဆာ့ေျခေဆာ့လုပ္ သြား ရေအာင္ စီေဘာက္စ္ဆိုတာကိုလည္း မဆင္တတ္ျပန္ ကိုယ္ႏွစ္သက္ရာ တျခားဘေလာ့ဂ္မ်ားသို႔လည္း ကိုယ့္ ဘေလာ့ဂ္မွတဆင့္ လင့္ခ္လို႔ အမည္တြင္တဲ့ ခ်ိတ္ဆက္မႈမျပဳတတ္ျပန္ အဲသလို ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္ခမ်ာ ဟာတာ တာနဲ႔ ကိုယ့္အိမ္သံုးကြန္ပ်ဴတာကေလးမွာ ရိုက္ၿပီးသမွ် ပို႔စ္အသစ္ေလးေတြ ကိုယ့္အမ္ပီသရီးေလးထဲ ေဆ့ဗ္ကာ ေဆ့ဗ္ကာ ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္ရြာက အင္တာနက္ကေဖး သံုး-ေလး-ငါး-ေျခာက္-ခုနစ္ဆိုင္မ်ားထဲမွ ကိုယ္နဲ႔ အဆင္ အေျပဆံုးလို႔ (အတင္းကာေရာ) ယူဆပစ္ထားရတဲ့ အင္တာနက္ဆိုင္ေလးဆီအသြား ကိုယ့္မိန္းမမ်က္ႏွာ ဖ်တ္ခနဲ ျပန္ျမင္ေယာင္လိုက္ၿပီးသကာလ ကိုယ့္အိမ္အသံုးစရိတ္ထဲ အင္တာနက္ဖိုးဆိုတဲ့ ၀န္ထုပ္ကို ဖိစီးမႈ မရွိ ေနေစရ ေအာင္ တစ္ပတ္မွာ တစ္ခါက်ႏႈန္း တစ္ခါမွာ တစ္နာရီခြဲက်ႏႈန္းနဲ႔ သံုးစြဲရန္အလို႔ငွာ တရုတ္စက္ဘီး ကေလးစြဲ ေရွ႕ျခင္းထဲ ပလတ္စတတစ္ဖိုင္ေလးထည့္ ယုဇနဥယ်ာဥ္ၿမိဳ႕ေတာ္ဆိုတဲ့ ဒီၿမိဳ႕ရဲ႕ ကြန္ကရစ္ ခ်ိဳင့္ခြက္ ေတြ ေရွာင္ ကြင္းနင္းျဖတ္လာရင္း ကိုယ့္စိတ္တိုင္းက် ကိုယ့္ေရြးခ်ယ္မႈအရ ၀င္ထိုင္လိုက္တဲ့ အင္တာနက္ကေဖးထဲက ကြန္ ပ်ဴတာေမာ္နီတာေရွ႕အေရာက္ ကိုယ့္ပို႔စ္အသစ္တစ္ခု ကမၻာ႔ကြန္ယက္ထဲ ေရာက္ရွိဖို႔ ဆယ္မိနစ္နီးပါး စိတ္ရွည္ လက္ရွည္ ေစာင့္ဆိုင္းရတဲ့ ကြန္နက္ရွင္ေခၚ အဆက္အသြယ္ေတြ သိပ္သိပ္ကို သိသာစြာ ေလးလံ ေႏွးေကြး ေနတာမ်ိဳး ျဗဳန္းစားႀကီး ႀကံဳလိုက္ ေတြ႔လိုက္ ႀကံဳေတြ႔လိုက္ရတဲ့ အခါသမယမွာေတာ့ ကိုယ့္ခမ်ာ ေယာင္ခ်ာခ်ာ ဟာတာတာနဲ႔ ေမ်ာက္မင္းစြန္း၀ူခုန္းလို မ်က္ေတာင္ေလး ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္ျဖစ္ရင္း ဘယ္လက္ဖမိုးေပၚ ညာ လက္ေခ်ာင္းမ်ားနဲ႔အသာကုတ္ရင္း ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္ ကိုယ့္ကမၻာမွာ ကိုယ့္ခမ်ာ ယားက်ိက်ိ။ ။

လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္
၂၈.၅.၁၀
ညေန ၀၃း၃၀နာရီ