လြမ္းစံပယ္သို႔
ေမာင့္...စံပယ္
နံနက္ခင္း
ေလွတစ္စင္းႏွင့္ လာခဲ့သေလာ။
ေမာင့္...စံပယ္
ေနမြန္းတည့္
စံပယ္ၾကည့္နွင့္...ေမာင့္ကိုၾကည့္သေလာ။
ေမာင့္...စံပယ္
ညေနခ်မ္း
လြမ္းမ်က္ရည္ႏွင့္ ျပန္သေလာ။
စံပယ့္...ေမာင္
ေမာင့္...တစ္ေယာက္
ဒူးေထာက္လဲက် ေလာကျမည္ဟည္း
ေျမႀကီးတုန္ခိုက္ သတိလစ္သြားလိုက္
ေျမာသြားလိုက္ ေမ့သြားလိုက္
ေသရမည္ေလာ မေျပာတတ္ဘူး
(ေမာလိုက္တာ...)
စံပယ္ကေလး ေလွကေလးနဲ႔ ျပန္ခဲ့
ျပန္ခဲ့ေမာင့္ဆီ ျပန္ခဲ့ေမာင့္ထံ
ျပန္ခဲ့ေမာင့္ဘ၀ထဲ
ျပန္ခဲ့ ျပန္ခဲ့ ျပန္ခဲ့ေတာ့ စံပယ္ေရ။ ။
စိုးျမင့္သိန္း
မေဟသီ၊ဇန္န၀ါရီ၊၂၀၀၁၊စာ-၈
No comments:
Post a Comment