စိတ္လြင့္သူ
လရိပ္မွာ စိတ္ကိုခ်ိတ္
တိတ္တိတ္ကေလး မွ်ားခဲ့။
ပထမ...
သစ္ခြပန္း တစ္ေဖြးသားနဲ႔
ေနခ်င္စဖြယ္
အေမ့ရဲ႕ ပ်ဥ္ေထာင္ အိမ္ကေလးကို သတိရ
ဒုတိယ...
၀ါးဘိုးက်ည္ေတာက္ စုဘူးထဲက
ပြင့္က်ေလလြင့္သြားတဲ့ ကိုယ့္ဘ၀ကို သတိရ
တတိယ...
ပန္းႏုေရာင္ သစ္သီးခင္းျဖစ္ဖို႔
အခ်စ္နဲ႔အတူ မ်ိဳးေစ့ခ်ခဲ့ဖူးတဲ့
ခံုတန္းလ်ားျဖဴျဖဴကို သတိရ။
ၿပီးေတာ့
စိတ္ကူးေတြ
တစ္လိမ့္ခ်င္း...တစ္လိမ့္ခ်င္း
ရနံ႔ေတြ
တစ္စက္ခ်င္း...တစ္စက္ခ်င္း
အေငြ႔ေတြ
တစ္ရိပ္ခ်င္း...တစ္ရိပ္ခ်င္း။
ရိုးရိုးေလး လြင့္ေနမိတာပါ
ညေမႊးပန္း ရႊဲရႊဲဆမ္းထားတဲ့ ည
ႏွလံုးသားမွာ
အလြမ္းရႊဲရႊဲ မဆမ္းမိေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း
အိပ္စက္ျခင္း တံခါး ဖြင့္မရေတာ့။ ။
မင္းေနေသြး
ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာ၊မတ္၊၂၀၀၁၊စာ-၁၁
No comments:
Post a Comment