ဒီအရပ္မွာေနေတာ့လည္း ဒီဇာတ္ပဲခင္းရေတာ့မွာေပါ့ ဘယ္ရမလဲ ကိုယ္လည္း တစ္ခ်ိန္ကWaka Wakaပဲ ဇာတိ မွန္မျပခ်င္လို႔သာ ဒီဇာတ္ကို ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ တိတ္တဆိတ္ ျမွပ္ထားရတာ ႏွံထားရတာ ခုေတာ့ ကိုယ္ လည္း တယ္သည္းမခံခ်င္ေတာ့ဘူး ဒါမ်ိဳးလာလုပ္လို႔ဘယ္ရမလဲ အေပ်ာ့ဖက္ကစမ္းသမွ် ကိုယ္လိုက္ေပ်ာ့ခဲ့ရ ၿပီး ၿပီ ခုလိုမာေရနဲ႔ေက်ာေရလာစမ္းေတာ့လည္း ကိုယ္က မာနဲ႔ေက်ာနဲ႔ေရနဲ႔ပါပဲWaka Wakaပါပဲ လာထား ေပါက္ လို႔ရမယ့္ တူးလို႔ရမယ့္ ေပါက္တူးတစ္လက္ဆြဲလို႔ ကိုယ္ျမွပ္ထားတဲ့ ဇာတ္ကို ကိုယ္ျပန္ေဖာ္တယ္ လာထား ကိုယ့္ ဇာတ္က အရွင္လတ္လတ္ အေကာင္းႀကီးအတိုင္း အျပင္ထြက္လာတယ္ “ဘယ္သူလဲကြ ငါ့အခန္းေရွ႕ ၾကြပ္ၾကြပ္ အိတ္နဲ႔ထုပ္ထားတဲ့ ထမင္းက်န္ဟင္းက်န္ေတြ လာလာခ်ခဲ့ၿပီး ေခြးစာဆင္းေကၽြးသြားတာ” အေပၚက တိုက္ခန္း ေတြဆီ ေမာ့ၾကည့္ရင္း ပါ၀ါအျပည့္အသိပ္ထည့္ကာ ကိုယ္က်ံဳးေအာ္လိုက္တယ္ ေအာ္သံေၾကာင့္ ျပတင္းေပါက္ အသီးသီးကေန ေခါင္းအသီးသီးထြက္လာၿပီး ကိုယ့္ကို နေ၀တိမ္ေတာင္ ငံုၾကည့္ၾကတယ္ ဘာလဲေပါ့ Waka Waka လားေပါ့ ကိုယ့္ေအာ္သံၾကားလို႔ ကိုယ့္ရဲ႕ ခ်စ္လွစြာေသာ မိန္းမက အခန္းတံခါးေရွ႕ေျပးထြက္လာတယ္ အဲ ဒီမွာ ေျမႀကီးထဲက ျပန္ေဖာ္ထားလို႔ ဖုန္ေတြ သဲေတြ ေပလူးေနတဲ့ ကိုယ့္ဇာတ္ကို သူျမင္သြားတယ္ အေျခအေန ကို သေဘာေပါက္ၿပီး ဇာတ္ရည္လည္သြားတယ္ “ေဟာဒီမွာ ခင္ဗ်ားတို႔ ေကၽြးထားတဲ့ ေခြးစာထုပ္ ေကၽြးခ်င္ရင္ တိုက္ေအာက္ေျမႀကီးေပၚ ဆင္းေကၽြး ဘာျဖစ္လို႔ ပထမထပ္ငါ့အခန္းေရွ႕မွာတင္ ရပ္ၿပီး ေခြးစာအမႈိက္ခ်ခဲ့ရတာ လဲ”ေနာက္တစ္ေခါက္ အေပၚထပ္ေတြဆီ ကိုယ္ေမာ့ၾကည့္ရင္း က်ံဳးေအာ္တယ္ လက္ထဲက ေခြးစာအက်န္ရွိတဲ့ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ကို တိုက္ေအာက္လမ္းမေပၚ ကိုယ္လႊင့္ပစ္ျပလိုက္တယ္ ဒီေတာ့မွ ကိုယ္ခင္းတဲ့ အလံုးစံုေသာ ဇာတ္ကို သူတို႔အားလံုး Waka Wakaျဖစ္သြားပံုရတယ္ “မေျပာခ်င္လို႔ ၾကည့္ေနတာၾကာၿပီ တစ္ရက္လည္း မ ဟုတ္ ႏွစ္ရက္လည္းမဟုတ္နဲ႔ -ီးပဲ”ကိုယ့္ဇာတ္ရွိန္ျမင့္တက္မႈေၾကာင့္ မိန္းမက တံခါးကေျပးထြက္ ကိုယ့္လက္ လာဆြဲေတာ့ အခန္းထဲ ကိုယ္ျပန္လိုက္၀င္တယ္ ဧည့္ခန္းထဲက ဖင္ထိုင္ခံုမွာ ရွဴးရွဴးရွားရွားနဲ႔ ထိုင္ခ်လိုက္ရင္း ကိုယ္ေတာ့ Waka Waka ျဖစ္ေနၿပီလို႔ ေတြးမိတယ္ ကိုယ့္ဇာတ္ကို ဒီအရပ္မွာ ျပန္ျမွပ္လို႔ ရႏိုင္ေတာ့မယ္မထင္ ဘူး တတ္ႏိုင္ဘူး ျမွပ္မရေတာ့လည္း ဒီဇာတ္နဲ႔ပဲ ဒီအရပ္မွာ Waka Waka ရမွာပဲ လာထား။ ။
လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္
၁၉.၇.၁၀
နံနက္၁၂း၅၀နာရီ
ဟားဟား...ကၽြန္ေတာ္လည္း..ရပ္ကြြက္ထဲမွာ..တစ္ခါတစ္ခါ Waka Waka လုပ္ေနရတယ္...း)
ReplyDelete