ကမၻာႀကီးက မလံုးဘူး
ကမၻာေပၚမွာ ေနထိုင္တဲ့ လူေတြက
ကမၻာႀကီးလံုးတာကို ယံုၾကသတဲ့
ငါကေတာ့ မယံုဘူး...အိသက္ခ်ိဳ။
စထြက္ခဲ့တဲ့ ေနရာကို
ျပန္ေရာက္တတ္တာေလးတစ္ခုနဲ႔
ကမၻာႀကီးက လံုးသတဲ့လား။
“ကမၻာျပားအသင္း”ကို မ၀င္ခဲ့ေပမယ့္
ကမၻာႀကီးလံုးတယ္ဆိုတာ
ငါမယံုဘူး အိသက္ခ်ိဳ။
ဒီဘ၀မွာတင္
ခ်က္ခ်င္း၀ဋ္လည္တတ္တာေလးတစ္ခုနဲ႔
ကမၻာႀကီးက လံုးသတဲ့လား။
မယံုဘူး
ခ်စ္လ်က္နဲ႔ ခြဲခြာခဲ့ရသူေတြမ်ားၿပီ
နာမည္ေတြ တန္းစီေရးရင္
က်မ္းေလးမွာ စိုးတယ္ အိသက္ခ်ိဳ။
ဒီေန႔မနက္ ေနထြက္ၿပီး
ေနာက္တစ္ေန႔မနက္
ေနျပန္ထြက္တတ္တာေလးတစ္ခုနဲ႔
ကမၻာႀကီးက လံုးသတဲ့လား။
ငါကေတာ့ ခုခ်ိန္ထိ မယံုဘူး
မင္းနဲ႔ငါ ျပန္ဆံုခြင့္မရတာရယ္
ဒီဘ၀ ဒီတစ္သက္
ဆံုဆည္းရာ အေၾကာင္းမရွိေတာ့တာရယ္
၀ဋ္ကလည္း လည္မယ္မထင္ေတာ့တာရယ္
စခ်စ္တဲ့ ေနရာေလးကို ျပန္မေရာက္ႏိုင္ေတာ့တာရယ္
ငယ္ဘ၀ေလးကို ျပန္မရႏိုင္ေတာ့တာရယ္
ကမၻာႀကီးက(လံုး၀)မလံုးဘူး။
ခြဲခြာခဲ့ရတာေတြ မ်ားေတာ့
ဘယ္ဘက္ရင္ဘတ္ႀကီးလည္း နာလွပါၿပီ
ေသခ်ာတာက
အခ်စ္ဆိုတာ
ကေလးေတြ အေပ်ာ္စီးကစားတဲ့
ျခားရဟတ္မဟုတ္ဘူး...အိသက္ခ်ိဳ။ ။
ျမင့္ဦးဦးျမင့္
မေဟသီ၊ဇန္န၀ါ၇ီ၊၂၀၀၁၊စာ-၁၂
Monday, July 12, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment