Wednesday, April 28, 2010

အို...ညေန

အို...ညေန


ရင္ထဲက အစိုင္အခဲေတြ
တစ္စစီ တစ္စစီ
အရည္ေပ်ာ္က်
ကိုယ္က ျပန္ေခၚေပမယ့္လည္း
ေ၀း...ေ၀းသြားေပါ့။

တစ္ညေန
ေနမ၀င္ခင္
ငွက္ေတြနဲ႔ေရာၿပီး
အိပ္တန္းျပန္ၾကည့္ပါတယ္၊
မရပါဘူး
ဒီမွာ ပင္လယ္အစပ္ေတာင္မေရာက္ေသး
ေလွ်ာက္ေနက်လမ္းကိုလိပ္ၿပီး
ဘံုဆိုင္ေရွ႕ ခင္းမိျပန္ၿပီ
ထြက္ေျပးေနတဲ့ ျမစ္ေတြ။


ေအာင္ေ၀း
ႏြယ္နီ၊ဇြန္၊၂၀၀၁၊စာ-၇

No comments:

Post a Comment