Saturday, April 3, 2010

ကၽြန္ေတာ့္ပုခံုးေပၚကရြာကေလး

ကၽြန္ေတာ့္ပုခံုးေပၚကရြာကေလး

နံနက္ခင္းက
ပန္းလိုပြင့္လာ
မိဘရဲ႕ ေမတၱာရိပ္မ်ား
လႊမ္းၿခံဳၿပီးသားေတြ႕ရတယ္။
ညာလက္ကို
ရုတ္တရက္ဆန္႔လိုက္ေတာ့
သားရယ္ သမီးရယ္ ဇနီးရယ္
အိပ္မက္ဆိုးမ်ားမမက္ခဲ့တာလည္း
ဒါ့ေၾကာင့္ပဲထင္ပါရဲ႕

ေႏြးေထြးၿပီးေအးျမေနတာလည္း
ဒါ့ေၾကာင့္ပဲထင္ပါရဲ႕။

သတိရစိတ္နဲ႔
ေျခလွမ္းမယ္ျပင္ေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္ပုခံုးေပၚ
မိသားစုက
ေရြ႕ရေျပာင္းရခက္တဲ့
ရြာကေလးတစ္ရြာစည္ကားေနၿပီ။

သစ္ပင္လို ကမၻာမွာ
အေဖအေမနဲ႕ ရြာကေလးဆီ
ျပန္လည္ေမတၱာပို႔သရံုမွ်။

ခုေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္စုဘူးေလးထဲ
အဲဒီနံနက္ခင္းေတြ
တေဒါက္ေဒါက္က်ဆင္းေန။ ။

ကိုေရြး
(ခ်ယ္ရီ၊ေမ၊၂၀၀၃၊စာ-၁၀)

No comments:

Post a Comment