ဗဟို
ဘယ္သူ႔ကို ဘာကုိ ဘယ္အရာကို စိတ္အ၀င္စားဆံုးလဲ
ေနာက္ဆံုးမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သာ
စိတ္အ၀င္စားဆံုး ျဖစ္သြားကာ
ငါမရွိဘူးဆိုတာ သိလ်က္နဲ႕ ငါကိ္ု ဗဟိုျပဳရသလားတဲ့
ျပတင္းတံခါးကို ဖြင့္ၿပီး အျပင္ေလာကကို ကသိုဏ္းရႈ
ေလကို ရွဴတယ္၊ျပန္ထုတ္တယ္၊ရွဴတယ္၊ထုတ္တယ္။
ေဖာင္းတယ္၊ပိန္တယ္၊ယားတယ္၊နာတယ္၊ေအာင့္တယ္၊
ပူတယ္။
အရုပ္ေတြ၊အေရာင္ေတြ၊အဆင္းေတြ၊အသံေတြ...
အနံ႔အရသာေတြကို သုညအျဖစ္ ကသိုဏ္းရႈ
ငါနဲ႔၊သူတို႔နဲ႔၊အဲဒါေတြနဲ႔၊သင္နဲ႔၊ေလာကႀကီးနဲ႔
ငါက ဗဟိုလား...ကမၻာက ဗဟိုလား...
သုညက ဗဟိုလား...
သိမႈက ဗဟိုလား...ရွိမႈက ဗဟိုလား...
ဗဟိုခ်က္ဆိုတာ ရွိလို႔လား။ ။
ထြန္းေ၀ျမင့္
မေဟသီ၊ေအပရယ္၊၂၀၀၂၊စာ-၁၂
No comments:
Post a Comment