Thursday, May 20, 2010

ေအာက္ေမ့လို႔ ျပန္ေငးရတဲ့ေန႔ေတြ

ေအာက္ေမ့လို႔
ျပန္ေငးရတဲ့ေန႔ေတြ

လူက မညြတ္လည္း စိတ္က ညြတ္ၿပီးသား
ေျခဖ၀ါးက တင္းဆန္လည္း
ဆံုၿမဲေနရာမွာ ကိုယ့္မိုးတိမ္ေတြက ညိွဳ႕
ကိုယ္ရြာခ်တဲ့ မိုးေတြ ဘယ္သူမွ မျမင္ပါဘူး။
“မဆံုရတာၾကာၿပီ” ငတ္ငတ္မြတ္မြတ္
ေျပာမိၾကပါတယ္။
လက္ဖက္ရည္ေသာက္လည္း မေရာက္
လမ္းေလွ်ာက္လည္း မဆံု
ေၾသာ္...ကိုယ့္ဗံုကိုယ္ က်က္ေနရတာနဲ႔ပဲ
ညေနေတးသံေတြ ေဆြးခဲ့။ ။

စည္သူၿငိမ္း
မေဟသီ၊ဇူလိုင္၊၂၀၀၁၊စာ-၁၄

No comments:

Post a Comment