ျပဳစားခဲ့တဲ့လူ
မေန႔ကမွ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ငံု႔ကိုင္းၾကည့္မိရဲ႕
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ထြက္သက္၀င္သက္ကေလးေတာင္ အရပ္ အေတာ္ျမင့္ခဲ့ၿပီ။
လမ္းထိပ္က ေသြးေႏြးသတၱ၀ါေတြအတိုင္းပါပဲ
ေလာကဓံ ခြန္းႀကီးခြန္းငယ္ေတြၾကားမွာ
ကၽြန္ေတာ္ဟာလည္း ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါးနဲ႔ “လူ”အျဖစ္ ပြင့္ခဲ့ရတာပါ။
တကယ္ဆို ကဗ်ာဟာ
အခ်စ္ဦးမသိေအာင္ ေရးရတဲ့ အရာပါ
ကံ့ေကာ္နဲ႕ အဖူးေရာအပြင့္ေရာ လြဲခဲ့ရသလိုမ်ိဳး ဘာညာဘာညာ
အဲဒီလို မာယာအမႈကိုလည္း ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ျပဳခဲ့ဖူးၿပီ။
တစ္ရံတစ္ခါ ေလပူအေ၀့ေတြမွာေတာ့
လမ္းေလွ်ာက္သူတို႔ရဲ႕ ဘာသာဘာ၀ တုန္ခါယိမ္းေသြ႕ဖူးတယ္။
အဲဒါကလြဲရင္ သူလိုကိုယ္လိုေလာက္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ မေကြ႕ေကာက္ခဲ့ပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သိုးထိန္းတို႔ ခုလိုမ်ိဳး စကားစိမ္းဆိုၾက
ေအာ္ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္
ကၽြန္ေတာ္မပါဘဲနဲ႕လည္း ဧရာ၀တီဟာ စီးၿမဲစီးေနလိမ့္မယ္
အဲဒါကို ေျပာဖို႔က်န္ခဲ့တယ္။ ။
တာရာမင္းေ၀
No comments:
Post a Comment