ေသြးျခည္ဥ
ပန္းခ်ီကားကို ျပင္ဆြဲဖို႔
သန္မာေသာ လက္မ်ားက
နာက်င္ခံစားေနပံုရတယ္။
စြဲစြဲၿမဲၿမဲ ပူေလာင္စြာ ဆုပ္ကိုင္ထားရတဲ့
ဘ၀ခရီးဟာ
ကူးစက္ေရာဂါတစ္မ်ိဳးပဲ
အလြမ္းကို လက္စေဖ်ာက္ပစ္ဖို႔
ေငြေၾကးက မလံုေလာက္ဘူး။
ခင္ဗ်ားလက္
ကၽြန္ေတာ္ဆြဲမိတယ္
ကၽြန္ေတာ့္လက္
ခင္ဗ်ားဆြဲမိတယ္
ရုပ္ရွင္က ကေလးႀကိဳက္ေတြ မရိုက္ေတာ့ဘူး
ရာသီမေရြး ေဆးထိုးမခံနဲ႔ေတာ့
ဆံပင္ အနီေရာင္ဆိုးတာလည္း
ေခတ္တစ္ေခတ္
အသံသာေသာ လေရာင္ဘ၀ထဲ ျဖာအက်
ခါးၾကားက သဲႀကိဳးမရွိတဲ့ ဖိနပ္ စမ္းမိတယ္။
ပူဆာစတမ္းဆို
ေမေမ့ဆီမွာ
ပူဆာစရာက အမ်ားသား
သစ္ပင္ေတြေပါလ်က္
အသက္ရွဴက်ပ္တယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
ေၾကကြဲစရာရွိရင္
ကၽြန္ေတာ္က အဦးဆံုးေၾကကြဲမိမွာပါ။ ။
ရိုးသက္
ခ်ယ္ရီ၊ၾသဂတ္၊၂၀၀၂၊စာ-၁၄
No comments:
Post a Comment