လွ်ာနဲ႔သြား
လုပ္ပါဦး ဆရာႀကီးရယ္ ကိုေရခဲရယ္ေလ ကၽြန္မကို အိမ္ေပၚက ဇြတ္ႏွင္ခ်ေနတယ္
ေသာက္တာကေတာ့ ညေနတိုင္း ေသာက္တာပါပဲ ဒီေန႔က်မွ ဘယ္လိုျဖစ္တယ္မသိဘူး
ဟို အိပ္ေနတဲ့ အႀကီးေကာင္ကိုလည္း ေျခေထာက္နဲ႔ ကန္ႏႈိးၿပီး ႏွသ္ခ်တယ္ ကၽြန္မက ကိတ္စ
မရွိေပမယ့္ ကေလးေတြရွိေသးတယ္ေလ ကေလးေတြက သူနဲ႔ရတာ မဟုတ္သလိုပဲ ဆရာႀကီး
ရယ္ ကၽြန္မကိုလည္း ထိုးမယ္ ႀကိတ္မယ္ တကဲကဲ ဟင့္အင္း သူဘယ္ေလာက္ေသာက္ေသာက္
ကၽြန္မ ဘာမွမေျပာဘူး သူရွာတာ သူေသာက္တာပဲရွင္ ဘာေျပာရမွာလဲ ကၽြန္မနားလည္ပါတယ္
လခလား မွန္မွန္အပ္ပါတယ္ ညေနပ ဆရာႀကီး သူနဲ႔ေတြ႕ေတာ့ ဆိုင္ကေန ေသာက္လာၿပီး
ေနၿပီရွင့္ အင္း ဟုတ္တယ္ အဲ့ခ်ိန္တုန္းက ေကာင္းေသးတယ္ ဆရာႀကီးထြက္သြားေတာ့
ဆိုင္ကေန ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္နဲ႔ ဆြဲလာတာကို ဆက္ေသာက္တယ္ေလ အေၾကာင္းျပခ်က္လား
စံုေနတာပါပဲရွင္ ကၽြန္မအေပၚ မရမကအျပစ္ရွာၿပီး ႏွင္ခ်တာ ဟဲ့ ဟိုအငယ္ေကာင္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္း
ကိုေရခဲကို ဆရာႀကီးလိုက္ထိန္းေပးပါဦးရွင္ ကၽြန္မ ခုဘယ္သြားေနရမွန္းေတာင္ မသိဘူး
ဟိုေလ ဒီေန႔ ရွင္လခထုတ္ခဲ့လညးဆိုတာေလးေတာ့ ကၽြန္မေမးမိလိုက္တယ္ ဟုတ္ကဲ့ပါရွင့္
သူအပ္တာ မလံုေလာက္မွန္းသိေပမယ့္ ကၽြန္မဘယ္တုန္းကမွ နည္းတယ္မ်ားတယ္မေျပာ
ခဲ့ပါဘူး ဆရာကေတာ္ရယ္ တေလာက အေမ့အိမ္ ခဏျပန္ေနတာၾကာသြားတာကိုလည္း
အျပစ္လုပ္တယ္ ဒီအငယ္ေကာင္ေလးက မနက္ျဖန္က်ရင္ စာေမးပြဲေျဖရဦးမွာ အေမ့
အိမ္ျပန္တယ္ဆိုတာကလည္း ကၽြန္မမွာ အေၾကာင္းရွိလို႔ပါ ကိုေရခဲကို လိုက္ေျပာေပးပါဦး
ဆရာႀကီးရယ္ ဆရာႀကီးတပည့္က ဆရာႀကီးကိုမွ ေၾကာက္တာ။ ။
လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္
နာမ္မွ
No comments:
Post a Comment