ထိလြယ္ရွလြယ္ရာသီ
စိတ္နဲ႔ လည္ပတ္ဖူးတဲ့ ဥယ်ာဥ္က
စိတ္ညႊတ္ေအာင္ ပန္းေတြပြင့္လို႔…
အားလံုးရဲ႕ နံမည္ေခၚၾကည့္ေတာ့
ေသာကေမွာ္ေတြ
က်စ္ဆံၿမီးက်စ္သြားတဲ့ ကိုယ့္ဘ၀ေလးကိုမွ
လြမ္းေဆြးမိျပန္တယ္…
အလင္းဟာ
ကိုယ္အႀကိဳက္ဆံုး အေရာင္ပါပဲ
အမွန္တရားဟာ ကြဲရွခဲ့ေတာ့
ဘယ္အခ်ိန္ကမွ အလင္းမျပန္ခဲ့ဘူး…
ရင္နာလိုက္ရတာ
လက္ႏွစ္ဘက္ရွိလည္း လက္ျပမႏႈတ္ဆက္မိခဲ့
သစၥာပ်က္သြားတဲ့ သေဘၤာေတြ
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း မီးျပတိုက္ဆီ
ဦးတည္ခုတ္ေမာင္းသြားေနရဲ႕…
နံမည္ေလး မွန္ေအာင္ တပ္ေပးၾကပါ
ကိုယ္ကလည္း
ႀကိဳးျပတ္ေနတဲ့ ဂစ္တာေလးကိုမွ
ဥယ်ာဥ္သီခ်င္း ဆိုျပဖို႔
ပူဆာမိခဲ့တယ္…
ဥယ်ာဥ္ရဲ႕ ရနံ႔ေတြ
ႏွလံုးသားေတြ ျပတ္ေတာက္ေနခ်ိန္…။ ။
လင္းေသာ္ေ၀၊ျမစ္ႀကီးနား
(ခ်ယ္ရီ၊ေမ၊၂၀၀၃၊စာ-၁၄၃)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment