မေန႔က
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီဘူတာပဲ ဆိုက္မွာ မဟုတ္လား
ဘာမွလာမေျပာနဲ႔ ဘာမွမၾကားခ်င္ဘူး
အဲသလိုေအာ္ဟစ္ထြက္ေျပးခဲ့စဥ္က ငါဟာ
ေက်ာက္စိုင္ေက်ာက္သားေတြထက္မာေက်ာေနဦးမယ္
ငါ့အတြက္တစ္ေနရာက ဘယ္မွာရွိသလဲ
လူေတြအလယ္မွာ မလိုမုန္းထားတဲ့ ငါ့အတြက္တစ္ေနရာ
ေဖာက္ျပန္တတ္တဲ့ သစၥာဟာ အခ်စ္အတြက္နဲ႔ေတာ့
ႏွစ္ခါျပန္အသက္ရွင္မွာမဟုတ္ဘူး
အဲသလိုေအာ္ဟစ္ထြက္ေျပးခဲ့စဥ္က ငါ့မွာ
မ်က္ရည္လည္းရွိပံုမရဘူး
အသည္းႏွလံုးမရွိသူႀကီးပံုစံနဲ႔
ေကာက္ေကာက္ေကြ႕ေကြ႕၊
ငါ့မာနအတိုင္းေကာက္ေကြ႕ခဲ့တယ္
ေလွာင္ရီခဲ့တယ္
အမွားဆိုတာ ငါကိုယ္တိုင္လည္း မသိတဲ့အမွား
အမွားဘယ္ကစခဲ့သလဲ
ခင္ဗ်ားတို႔အားလံုးေငြစာရင္းရွင္းတမ္းေတြပဲ…
အဲသလိုေအာ္ဟစ္ထြက္ေျပးခဲ့စဥ္က ငါဟာ
ငယ္ရြယ္ေသးတယ္
အသိတရားလည္းႏံုနည္းေသးတယ္
စနစ္တက်တီထြင္ထားတဲ့ လူေတြရဲ႕ ဟာသကို
ငါက ရယ္လိုအားနည္းခဲ့တယ္
ၿပီးေတာ့…ဘာမွန္းမသိတဲ့
အကၡရာေတြနဲ႔ ထြက္ေျပးခဲ့တယ္။ ။
ေန၀ိုင္၀ိုင္
(ခ်ယ္ရီ၊ေမ၊၂၀၀၃၊စာ-၁၁)
No comments:
Post a Comment