အသံဗလံမ်ားနွင့္ မီးညွိျခင္း
သည္မနက္ေတာ့
ယင္ေကာင္က်သြားတဲ့ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ပါပဲ
မေန႔ကမ်က္ႏွာေတြ ဒီေန႕ျမင္ရေတာ့
မေန႔ကလို အေရးအေၾကာင္းေတြနဲ႔
ေၾသာ္…
ကိုယ့္သက္ျပင္းက ေဘး၀ိုင္းေတြမွာ မီးကူးလို႔။
ညက ေတာ္ေတာ္မ်ားသြားတယ္
ေရေရာထားတဲ့အသံက ကိုယ့္နံေဘးမွာ ဦးေခါင္းငိုက္စိုက္
သမုဒၵရာ ၀မ္းတစ္ထြာမဟုတ္ဘူးကြ
အႏုပညာတစ္၀မ္းထြာတဲ့
သည္တစ္ခါ
သူ႕သက္ျပင္းက ကိုယ့္ကိုယ္ေလာင္လို႔။
စကၠဴေတြ ေစ်းတက္လာေတာ့
အေတြးအေခၚေတြ ေစ်းက်သြားတယ္
စာမူခဆိုတာ စိတၱဇနာမ္လားဆိုတဲ့ နယ္က ကဗ်ာဆရာရဲ႕ အသံ
သည္တစ္ခါ
သူ႕သက္ျပင္းက တစ္နယ္တစ္ေက်းမွာ မီးစြဲေနမွာပဲ။
ကိုယ္လည္း မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုၿပီး
ဆိုင္ထဲကအထြက္
ကိုယ့္လူ မီးတစ္တို႕ေလာက္တဲ့
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က အသံ။
ေဟ့…ဒီမွာ
ငါ့တစ္ကိုယ္လံုး မီးေတြခ်ည္းပဲ
တို႕ခ်င္တဲ့ေနရာတို႔သြား
မေက်နပ္ေသးရင္ ဆိုင္ထဲမွာလည္း မီးေတြခ်ည္းပဲ
သည္တစ္ခါ
ကိုယ့္သက္ျပင္းက
ေဆးလိပ္ျပာလို ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ေခၽြမရဘူး။ ။
မိုးရင့္ၾကယ္
(ေသာင္းေျပာင္းေထြလာရယ္စရာ၊ဇြန္၊၂၀၀၃၊စာ-၁၁)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment