ဖုန္မႈန္႕
တစ္ဟုန္ထိုးေျပးလာေနေသာ
တစ္ေန႕တာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ အစစ္မဟုတ္။
မ်က္ႏွာမူရာအရပ္မွ
အလ်ားလိုက္လာေစခ်င္ခဲ့တဲ့ ဆႏၵေတြကိုသာ။
ခါတိုင္းလိုပါပဲ
စြန္႕ခြာခဲ့တဲ့
စိတ္အနာအဆာေတြ ယိုးမယ္ဖြဲ႕ မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး။
စြဲမက္ေစေသာ
ေ၀ါဟာရတစ္ခုေနာက္
တစ္ေကာက္ေကာက္လိုက္ေနခဲ့တာ
အဓိပၸါယ္ကို သိခ်င္လြန္းလို႔ မဟုတ္
အထားအသိုေတြ ျမင္ခ်င္လို႔သာ
ဒါေပမယ့္…
“ေလာကသည္ အျဖဴ၊လူသည္ အမည္း(အမဲ)“
ဒီဆိုရိုးစကားက
ခန္႕ခန္႕ႀကီး အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာမွာ ျပန္႔ႀကဲလို႔။ ။
ေက်ာ္စိုးလူ
(ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာ၊ဇြန္၊၂၀၀၃၊စာ-၁၁)
No comments:
Post a Comment