အေလ့အထ
အားလံုးဟာ ရုပ္ရွင္ထဲက အတိုင္းပါပဲ
အမႈိက္ကစ ျပသဒ္မီးေလာင္ခဲ့ပါတယ္
ဒါဟာ ေနညိဳခ်ိန္မွာ
ေနသားတက် ျဖစ္သြားတဲ့ ရူးသြပ္မႈပါ
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ကၽြန္ေတာ္အေလ်ာက္
မုန္တိုင္းကလည္း မုန္တိုင္းအေလ်ာက္
ျပသနာက
မီးခိုးၾကြက္ေလွ်ာက္ျဖစ္ခဲ့
တစ္ဖက္အသင္းဟာ ကန္သြင္းခြင့္ ပိုရခဲ့တယ္
ကၽြန္ေတာ့္မွာ
ေျခသံၾကားရင္ေတာင္ ရင္ထိတ္မိပါရဲ႕
အိမ္၀မွာလည္း ဘီလူးႏွစ္ေကာင္ရပ္ေစာင့္လို႔
စက္ခလုတ္ေတြ တပ္ဆင္ထားတဲ့ ခ်စ္ျခင္း
ေျပာပါ
ဘ၀ကို ေဘးမ်ဥ္းမတားပဲေရးမိတဲ့အခါ
ဘယ္သူက လက္ဆစ္လာေခါက္မွာလဲ
နာက်င္မႈေတြၾကားမွာ ညပ္ေနတဲ့ အျပံဳး
အားလံုးဟာ ဆိုၿပီးခဲ့သလို
တကယ့္ကို ရုပ္ရွင္ထဲက အတိုင္းပါပဲ
အလြမ္းကို
ဖုန္ေတြဘာေတြမတက္ေအာင္
ပလတ္စတစ္ေလာင္းထားလိုက္တယ္
ဇာတ္လမ္းအဆံုးေရာက္ရင္
ကၽြန္ေတာ္က ဒါပဲပိုင္မွာမို႔လို႔ပါ။ ။
လြန္းဆက္ႏုိးျမတ္
(၂၀၀၅)
No comments:
Post a Comment