ကၽြန္ေတာ္ဂစ္တာတစ္လံုးထဲကို ၀င္ပုန္းေနခဲ့တယ္
ကၽြန္ေတာ္ဂစ္တာတစ္လံုးထဲကို ၀င္ပုန္းေနခဲ့တယ္
ေခတ္ဆန္တဲ့ေကာင္မေလးက
နတ္သမီးပံုျပင္ကို တစ္ပိုင္းတစ္စပဲ ေျပာျပၿပီး
စံပယ္ရနံ႔စြန္းတဲ့ ဓားတစ္ေခ်ာင္းနဲ႕
ကၽြန္ေတာ့္ေက်ာျပင္ေပၚ ထိုးစိုက္သြားတယ္
ကၽြန္ေတာ္ဂစ္တာတစ္လံုးထဲကို ၀င္ပုန္းေနခဲ့တယ္
လမ္းတဲ့လား
မေျဖာင့္စင္းလိုက္တာကြယ္
အႀကိမ္ႀကိမ္ဆံုးရႈံးခဲ့ရတာ အက်င့္ျဖစ္ေနပါၿပီ
အေငြ႕ပ်ံမတတ္ ရက္စက္တဲ့ အၾကည့္ေတြအတြက္လည္း
ကၽြန္ေတာ္ဂစ္တာတစ္လံုးထဲကို ၀င္ပုန္းေနခဲ့တယ္
ေျခေခ်ာ္လက္ေခ်ာ္ျဖစ္ျဖစ္သြားတတ္တဲ့
ၾကယ္ေၾကြေတြကို ေမာ့ၾကည့္
ဟိုးအေ၀းဆီက ေခါင္းေလာင္းထိုးသံသဲ့သဲ့ ၾကားမိရ
ပင္လယ္ေရဆိုတာ ခပ္ေသာက္လို႔ မကုန္ပါဘူးတဲ့
ကၽြန္ေတာ္ဂစ္တာတစ္လံုးထဲကို ၀င္ပုန္းေနခဲ့တယ္
မႈန္ပ်သီေ၀ဆဲ ေဆာင္းျမဴေတြၾကားက
ဂါထာရြတ္သံေတြ ထြက္က်လာၿပီး
ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္က ေျမြတစ္ေကာင္ျဖစ္သြားတဲ့
မ်က္လွည့္ဆရာရဲ႕ ျပကြက္ဆန္းအဆံုးမွာ
ကၽြန္ေတာ္ဂစ္တာတစ္လံုးထဲကို ၀င္ပုန္းေနခဲ့တယ္
ေန၀င္သြားတဲ့ ညေနခင္းမ်ားစြာတိုင္ေအာင္ပါပဲ
ဂ်င္းေဘာင္းဘီကေလးနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ဟာ
ဂစ္တာတစ္လံုးထဲကို ၀င္ပုန္းေနခဲ့တယ္။ ။
လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္
ႏွလံုးအိမ္၊ႏို၀င္ဘာ၊၂၀၀၄၊စာ-၁၀၉
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment