ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ထိတ္လန႔္ေသြးပ်က္ဖြယ္ ႏွစ္ကူးသႀကၤန္(၁၃၇၁-၇၂)

ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ထိတ္လန႔္ေသြးပ်က္ဖြယ္ ႏွစ္ကူးသႀကၤန္(၁၃၇၁-၇၂)

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခ်စ္တဲ့ မဟာသႀကၤန္ကို ေသြးလႊမ္းေအာင္ ငယုတ္မာလူတစ္စုက လုပ္ပစ္ခဲ့လိုက္ၿပီးပါၿပီ...
ဘယ္ရာသီမဆို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေနတတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြအတြက္ ေနာက္ထပ္
မိရိုးဖလာရိုးရာေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေတြဟာ အမွန္တကယ္ေရာ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းလာႏိုင္ပါဦးေတာ့မလား?
စိုးတထိတ္ထိတ္နဲ႔ ေၾကာက္ရြံ႕သိမ္ငယ္စိတ္ေတြ ျပည့္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံသူ/သားေတြရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြထဲမွာ
စစ္မွန္တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာ က်န္ေသးရဲ႕လား?

(ဒီကဗ်ာဟာ ဒီအျဖစ္အပ်က္နဲ႔ တိုက္ဆိုင္မယ္ထင္လို႔ တင္လိုက္တာပါ...တစ္ခုေျပာျပခ်င္တာက
ဒီကဗ်ာဟာ ဒီအျဖစ္အပ်က္အေပၚ ခါေတာ္မွီ ေရးသားထားျခင္းမဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျဖစ္ပါ
တယ္။ဟိုအရင္ ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ ကဗ်ာေတြထဲကေန ခံစားခ်က္တိုက္ဆိုင္မယ္ထင္တဲ့ ကဗ်ာေလးကို
ေရြးခ်ယ္တင္လိုက္ျခင္းပါ။တစ္နည္းအားျဖင့္ ဒါဟာ အျပစ္မဲ့တဲ့ ဘုမသိဘမသိ ျပည္သူေတြရဲ႕
စစ္မွန္တဲ့ ခံစားခ်က္နဲ႔ ထပ္တူက်ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္လို႔ပါပဲခင္ဗ်ာ)


ကိုးဆယ့္ကိုးေကာင္မိထားလည္း
လြတ္ေနတဲ့ တစ္ေကာင္က ပိုၿပီးေၾကာက္ရတာ...။


ထိတ္လန္႔ေနဆဲ မ်က္ႏွာေတြနဲ႔ တစ္ၿမိဳ႕လံုး အပ်က္အစီးေတြ ျပန္ျပင္ေနတယ္
အဆိုးဆံုးက ျပတင္းေပါက္ေတြပဲ ဘယ္သူ႔ကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ကၾကည့္မိတဲ့အခါ
ကိုယ့္ကို ျပန္ၿပီး သကၤာမကင္းျပန္ၾကည့္တာခံရတယ္ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔
စကားေျပာတိုင္း ေဘးကို အႀကိမ္ႀကိမ္ သတိျပဳရတယ္ တစ္ေနရာမွာေတာ့ မိသြားမွာပါဆိုၿပီး
စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ မေနႏိုင္ေသးဘူး ေသြးပ်က္ဖြယ္အေျခအေနက လြင့္ျပယ္စကာလမွာ
ရုပ္ျမင္သံၾကားသတင္း အဆက္မျပတ္ၾကည့္ေနရတယ္ အေဆာ့သန္တဲ့ ကေလးေတြ
အေပ်ာက္မခံ ထိန္းေနရတယ္ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ အေမွာင္ထဲ သြားဖို႔ မရဲေသးဘူး
လတ္တေလာ ေရာင္းအား အေကာင္းဆံုးက ေသာ့ခေလာက္နဲ႔ တရားစာအုပ္ေတြျဖစ္လို႔
အိပ္ယာေစာေစာ၀င္ၾကတယ္ ဟိုနားဒီနား သြားစရာရွိရင္ ေစာေစာသြား ေစာေစာျပန္လာတာ
အေကာင္းဆံုးပဲ အေသးအမႊား ရုတ္ရုတ္သဲသဲလူအုပ္ေတြ႔ရင္ အလိုလို ေခ်ာက္ခ်ားေနဆဲ
အေနအထားအရ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အလြယ္တကူ ယံုၾကည္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ခ်ိန္ ၿပီးခဲ့တဲ့
ရက္ပိုင္းအျဖစ္အပ်က္က ေၾကာက္စိတ္အျဖစ္ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္
တိုက္စားေနတုန္း လႈိက္စားေနတုန္း ဖြဲမီးေလာင္သလို။ ။


လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္
၆.၇.၀၉
ေန႔လည္ ၁၂း၄၀နာရီ