ေမ
ေလာင္ကၽြမ္းသူ
မိုးနဲ႔ေျမမက်န္ ေလာင္ကၽြမ္းၿပီးေတာ့။
ေမွ်ာ္ေနသူ
ေန႕ေရာ ညပါ ေမွ်ာ္ေနၿပီးေတာ့။
ေမက
လူသားဆန္တဲ့ အခ်စ္သီခ်င္းဆိုလို႔
ေမလာၿပီ။
ပူျပင္းေလာင္ၿမိဳက္ျခင္းမ်ားၿပီးဆံုးေစဖို႔
ေမလာၿပီ။
ေျခာက္ခမ္းေနတဲ့ ေရတြင္းထဲမွာေရ
ေျခာက္ခမ္းေနတဲ့ ျမစ္ထဲမွာေရ
ႏွလံုးသားတစ္ခု အက္ကြဲေျခာက္ကပ္ေနရင္
ေမလာၿပီ။
ေမာ့ၾကည့္လိုက္စမ္းပါေတာ့
ရွင္သန္ျခင္းကို အသက္ဓာတ္ျပန္သြင္းေပးမယ့္
အစဟာ
ေမေပါ့၊ေမမုတ္သုန္ေပါ့။ ။
ေဇာ္ထိန္
(စတိုင္သစ္၊ဇြန္၊၂၀၀၃၊စာ-၁၄)
No comments:
Post a Comment